เอ มหากาพย์ที่โฮเมอร์เป็นผู้แต่งนั้น…

ว่าไง เหนื่อยหน่อยนะ~

คานาตะ
ตายจริง ป่านนี้แล้วเหรอ!
ใกล้ได้เวลาเตรียมตัวซ้อมแล้วสิ

ดูเหมือนว่าจะตั้งใจอ่านหนังสือมากเลยนะ~

อืม ถ้าสอบย่อยครั้งหน้าไม่ผ่านก็ต้องสอบซ่อมน่ะสิ

เป็นเรื่องเดียวที่ฉันอยากเลี่ยงเลยนะ
เพราะจะส่งผลกระทบกับเวลาซ้อมหลังเลิกเรียนนี่แหละ

อืมๆ เป็นความมุ่งมั่นที่น่าชื่นชมนะ~

ถ้างั้นคานาตะจังก็มีของขวัญให้คารินจังที่คอยพยายามด้วยนะ~
เอ้า รับไปสิ

นี่มัน… คุกกี้รูปแพนด้า?

อื้อ คานาตะจังเป็นคนทำเอง
คารินจังชอบแพนด้าใช่ไหมล่ะ~?

จำได้ด้วยเหรอ?

จำได้สิ เพราะเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงนิดหน่อยไง~

เอาเถอะ ก็จริงแหละที่ว่าไม่เข้ากับนิสัยฉันน่ะ

ฮึ่ม พูดอย่างนั้นอีกแล้ว ไม่เห็นเป็นไรเลย
คารินจังคือคารินจังนี่นา

ทั้งเรื่องที่ชอบแพนด้า หรือเป็นคนที่ทั้งเท่และเยือกเย็นเนี่ย
ไม่ว่าอย่างไหนก็คือตัวตนของคารินจังนะ

คิกๆ ขอบคุณนะ

ยังไงก็ลองกินดูสิ แล้วขอฟังความเห็นด้วยล่ะ~

นั่นสินะ ก็อยากกินอยู่นะ…
แต่ลำบากใจจัง ฉันกินไม่ลงหรอก

เอ๊ะ? ทำไมล่ะ?

ก็คุกกี้นี้มัน…น่ารักเกินไปนี่นา…!