วันนี้เลิกเรียนสักที เฮ้อ…

คุณคารินเป็นอะไรรึเปล่าคะ? ถอนหายใจแบบนั้น…
หรือว่ามีเรื่องกังวลอะไรเหรอคะ?

อ้อ ชิสึคุจัง
นั่นสินะ ถามว่ามีเรื่องกังวลไหม ก็มีแหละ

ลำบากแย่เลยนะคะ…
ถ้าไม่รังเกียจ ฉันจะรับฟังให้เองค่ะ
อาจจะมีเรื่องที่พอช่วยได้ก็ได้นะคะ

ขอบคุณนะ ขอพูดให้ฟังอย่างไม่เกรงใจเลยแล้วกัน
อันที่จริง…

อันที่จริง…?

ทุกวันนี้มันสงบสุขมากเลยน่ะสิ

ค่ะ สงบสุขมากเลย… คะ?

ก็มาโรงเรียน เรียนหนังสือ หลังเลิกเรียนก็ทำกิจกรรมชมรมกับทุกคน
ระหว่างนั้นก็ทำงานเป็นนางแบบไปด้วย
เป็นทุกวันที่แสนสนุกและสงบเลยล่ะ

ฉันโอเคกับการใช้ชีวิตในแต่ละวันแบบนั้นนะ
แต่มัน…มันทำให้ใจที่รักเรื่องร้อนแรงของฉัน! มันจืดจางลงน่ะสิ!

ไม่มีเรื่องที่ชวนให้ตัวฉันสั่นสะท้านในคืนวันที่อบอุ่นแบบนี้หน่อยเหรอ
ขอสักนิดก็ยังดี…
ฉันคิดแบบนี้มาเกือบ 2 สัปดาห์แล้วล่ะ

2 สัปดาห์เลยเหรอคะ!?
จะว่าไปพักนี้คุณคารินชอบมองท้องฟ้าบ่อยๆ…
อย่างนี้นี่เอง เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นสินะคะ…

ชิสึคุจัง มีอะไรเร่าร้อนๆ แนะนำไหม?

ให้แนะนำสิ่งที่เร่าร้อนเหรอคะ? เอ่อ… อ๊ะ!
ก่อนหน้านี้ฉันได้ดู DVD ของละครเพลงที่อยากดูมาตลอดด้วยค่ะ!

ถึงจะเป็นเพลงเดียวกัน แต่ก็ต่างจากที่ดูตอนแสดงบนเวที
ฉันได้ความเร่าร้อนจากความสนุกที่หาได้แค่ในภาพยนตร์มามากเลยค่ะ!
คุณคารินลองดูบ้างไหมคะ?

คิกๆ♪ เป็นหนังที่ดีมากเลยสินะ อืม~
แต่ฉัน… ชอบที่มันชวนใจเต้นแบบท้าทายกว่านี้หน่อยล่ะ
อย่างพวกการแข่งขันไม่ก็วางกลยุทธกัน

แข่งขัน… งั้นมาแข่งกับฉันเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!

เอ๊ะ แข่งกับเธอ… ตอนนี้?

ค่ะ แข่งว่าฉันกับคุณคาริน ใครจะไปถึงห้องชมรมเร็วกว่ากัน
คนแพ้ต้องฟังคำขอของคนชนะหนึ่งอย่าง… เป็นไงคะ?

จะขออะไรชิสึคุจังก็ได้เหรอ?
น่าสนใจนี่! รับคำท้าก็แล้วกัน!

ตกลงแล้วนะคะ
แต่ฝ่ายที่ได้ขออาจเป็นฉันก็ได้นะคะ!

อ๊ะ รอด้วยสิชิสึคุจัง!
โธ่… ฉันจะไม่แพ้เด็ดขาดเลย~!