อึก เด็กคนนี้จะเป็นยังไงต่อกันนะ…

ยังไม่รู้ว่าคู่หูหายไปไหนด้วยสิ…

คาโยะจิน ขอโทษที่ให้รอ!

อ๊ะ รินจัง!

มาเร็วจังเลยนะ อาจารย์ว่ายังไงบ้างเหรอ?

บอกว่าให้ไปปรินท์การบ้านมาส่งน่ะ
รินลืมสนิทเลยเมี้ยว ต้องส่งวันนี้ด้วย…

เอ๊ะ ไม่เป็นไรใช่ไหม?

อืม คงไม่เป็นไรแหละ…

ให้ฉันจะช่วยนะ

ขอบคุณนะเมี้ยว
แต่ว่าคาโยะจินต้องรีบอ่านหนังสือเล่มนั้นให้จบไม่ใช่เหรอ?

รินจำได้ว่ามะรืนต้องเอาไปคืนห้องสมุดน่ะ
คาโยะจินอ่านหนังสือต่อเถอะ รินจะไปปรินท์เอง

แต่ว่า…

ไม่เป็นไร!
แต่ถ้ามีตรงไหนที่ไม่เข้าใจก็อยากให้ช่วยสอนหน่อยนะเมี้ยว

แล้วก็นะ อยู่ๆ ก็อยากถามขึ้นมาน่ะ…
หนังสือเล่มนั้นสนุกหรือเปล่า?

เอ๊ะ ไม่ใช่เรื่องปรินท์หรอกเหรอ!?

ฮิๆ สมแล้วที่เป็นรินจัง
หนังสือเล่มนี้สนุกดีนะ
มีเนื้อเรื่องให้ตื่นเต้นได้ไม่หยุดเลย

อย่างงี้นี่เอง~
งั้นรินก็ยืมเล่มนั้นด้วยดีไหมนะ

ถ้างั้นฉันต้องพยายามไม่สปอยล์แล้วล่ะ

เอ๋ เล่าให้ฟังหน่อยสิ แค่นิดเดียวก็!

ไม่ได้ มันเป็นความสนุกจากการอ่านจ้ะ~