นี่ คาโยะจิน ดูนี่สิ

รูปถ่ายเหรอ? รูปใบนี้มัน…

จำได้หรือเปล่า?

จำได้อยู่แล้วจ้ะ สวนที่มีต้นเซลโคว่าต้นใหญ่ๆ
แล้วก็ผีเสื้อเยอะแยะไปหมด

ถูกต้องเมี้ยว! บังเอิญเจอตอนจัดลิ้นชักน่ะ

คิดถึงจัง รินจังตัวเล็กๆ น่ารักมากเลยเนอะ

เอ๋~ คาโยะจินน่ารักกว่าอีกเมี้ยว
แล้วก็เจอของแบบนี้ด้วยนะ

ใบโคลเวอร์ 4 แฉก?

จำที่พวกเราช่วยกันหาที่สวนสาธารณะได้ไหม?
แล้วก็เอามาทับไว้ในหนังสือจนแห้ง

เอ๊ะ งั้นนี่ก็เป็นของเมื่อตอนนั้นเหรอจ๊ะ?

อื้อ!

สุดยอดเลย…! ผ่านมาตั้งไปรู้กี่ปีแท้ๆ!

ตกใจเลยใช่ไหมล่ะ?

อื้อ เหมือนกับเวลาหยุดลงไปเลยจ้ะ

รินอธิษฐานกับใบโคลเวอร์นี้ไว้ด้วยแหละ
ว่าขอให้ได้อยู่กับคาโยะจินเสมอ
คำอธิษฐานนั้นเป็นจริงแล้วเนอะ

รินจัง…

แต่ว่ายังไม่ใช่แค่นั้นหรอกนะเมี้ยว

จะอีก 1 ปีหรือ 10 ปีจากนี้
ไม่ว่าอีกกี่ปีก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไปเลย
เนอะ คาโยะจิน!

อื้อ!