งั่มงั่มงั่ม…
คิกๆๆ น้ำแข็งไสนี่อร่อยจริงๆ เลยซึระ…♡

…

เกล็ดน้ำแข็งนุ่มฟู ละลายในปากอย่างนุ่มนวลเหมือนสายไหม
ผลไม้ก็ชุ่มฉ่ำ ยิ่งเคี้ยวยิ่งเปรี้ยวๆ หวานๆ
น้ำผลไม้ทะลักออกมาเต็มปากเลย…

อึก…สมเป็นฮานามารุ พลังในการแสดงออกรุนแรงมากค่ะ
แค่มองก็สัมผัสได้ถึงรสชาติในปากแล้ว
ฉัน… ฉัน…!

คะ คุณอุมิ…! ขอโทษนะ
ทั้งที่คุณอุมิอาจจะไดที่หนึ่งแท้ๆ
แต่ที่โหล่อย่างมารุกลับได้กินเฉยเลย…

ฮานามารุ… ไม่หรอกค่ะ
ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษ ไม่ว่าขั้นตอนจะเป็นอย่างไร
แต่เรื่องที่คุณได้ที่ 1 นั้นก็เป็นความจริง คุณสมควรที่จะได้กินแล้วล่ะค่ะ

เพราะฉะนั้นอย่าได้ใส่ใจฉันเลยค่ะ
ถึงคราวนี้จะไม่ได้กิน แต่ก็เพลินเพลินกับการดูแล้วค่ะ!

คุณอุมิ…! เข้าใจแล้วซึระ
ฉันจะกินให้หมดเผื่อคุณอุมิด้วยซึระ!

งั่มงั่มงั่มงั่มงั่ม…อึก
ปวดหัวจี๊ดเลย…! แต่อร่อย… แหะๆ

…อ๊า~! ไม่ไหวแล้วค่ะ!
จะยังไงก็ยังค้างคาใจ! เพราะมีจุดอ่อนแบบนี้ฉันถึงได้――

นี่แน่ะ!

อึก!? งั่มงั่ม…

อร่อยไหม?

…อร่อย…อร่อยค่ะ!
แค่คำเดียวแต่กลับรู้สึกมีความสุขได้ถึงขนาดนี้!
นี่สินะน้ำแข็งไสสุดหรู จำนวนจำกัด 10 ที่…

ดีจังเลย♪
ของอร่อยไม่ควรเก็บไว้กินคนเดียวจริงๆ ด้วยซึระ

ฮานามารุ…! ขอบคุณมากค่ะ
แบ่งให้คนแพ้อย่างฉันหนึ่งคำแบบนี้ ฮานามารุใจดีจริงๆ นะคะ…!

ไม่หรอกซึระ มารุแค่อยากจะแบ่งปันความอร่อยกับคุณอุมิเท่านั้นเอง

งั่มงั่ม… อื้อ♪ รอยยิ้มของคุณอุมิ
ทำให้น้ำแข็งไสที่อร่อยอยู่แล้วยิ่งอร่อยขึ้นไปอีกซึระ♪
งั่ม งั่ม งั่ม งั่ม งั่ม…

ฮะ ฮานะมารุ…
ขอฉันพิสูจน์ผลลัพธ์ของรอยยิ้มตัวเองให้แน่ใจอีก…

ขอบคุณที่เลี้ยงค่ะซึระ

เอ๊ะ หมดแล้วเหรอคะ!? ไม่จริง…
เมื่อกี้เพิ่งพูดไปว่าของอร่อยไม่ควรเก็บไว้คนเดียวไม่ใช่เหรอคะ!
ฮานามารุ~!

ของกินอร่อยๆ บางครั้งก็ทำให้คนคลุ้มคลั่ง…
นี่ก็เป็นอีกหนึ่งสัจธรรมซึระ♪