ถ้างั้น ฉันออกไปซื้อวัตถุดิบก่อนนะ

อื้ม ฝากด้วยนะ ฉันเองก็จะเตรียมของไว้รอ!

ฝากอะไรกันอยู่งั้นเหรอ?

หวา~! คะ คานันจัง!?

ตะ ตกใจนะเนี่ย! อย่าร้องเสียงดังนักสิ

โทษที เพราะจู่ๆ โดนทักขึ้นนั่นแหละ

ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ แต่ดูลนลานเกินไปรึเปล่า?

งะ งั้นเหรอ ก็ปกตินี่นา แล้วมีธุระอะไรงั้นเหรอ?

ก็ที่ฉันถามว่า “ฝากอะไรกันอยู่งั้นเหรอ” ไง
จิกะบอกโยว่า “ฝากด้วยนะ” ไม่ใช่เหรอ?

เอ๋? อ่า… เอ่อ ฉันได้พูดแบบนั้นด้วยเหรอ?

พูดสิ! เห็นบอกว่าออกไปซื้อวัตถุดิบอะไรเนี่ยแหละ

นั่นมัน… เอ่อ…

พักนี้เหมือนทั้ง 2 คนจะทำอะไรลับๆ ล่อๆ ด้วย
ปิดบังอะไรอยู่ใช่มั้ย?

เอ… เอ่อ… ความลับ

ความลับสินะ… เอาเถอะ ช่างมันก็ได้
ไม่ว่าใครก็มีเรื่องที่พูดไม่ได้สักเรื่องสองเรื่องนี่เนอะ

ถ้างั้นฉันเปลี่ยนเรื่องแล้วกัน
เธอไปทำรวมตัวทำอะไรกันที่บ้านของโฮโนกะจัง
ตอนสุดสัปดาห์น่ะ?

ไม่รู้สิ…
ฉันก็แค่ถูกโฮโนกะจังชวนว่าให้พาทุกคนไปเล่น
ที่บ้านบ้างน่ะ

แล้วทำไมต้องหลบตาคุยด้วย?

จะ จริงสิ!
ต้องช่วยงานที่บ้านนี่นา!
ไว้เจอกันใหม่นะ คานันจัง!

…น่าสงสัยชะมัด