อายูมุจัง…อ้าว?
ไม่อยู่แฮะ ทั้งที่บอกว่ารออยู่แถวนี้แท้ๆ…

อ๊ะ มีข้อความเข้าด้วย
“มีคนถามทาง เพราะงั้นไปนำทางเค้าก่อนนะ”
…ถ้าเป็นแบบนั้นก็ช่วยไม่ได้เนอะ รอหน่อยแล้วกัน

[Fade in/out.]

แฮ่ก แฮ่ก…เฮ้~!

อายูมุจัง!

ขะ ขอโทษที่ให้รอนะจ๊ะ…!

ไม่หรอก คนที่ทำให้รอก่อนคือฉันต่างหาก…
จะว่าไปใช้เวลานำทางนานจัง ไปไกลขนาดนั้นเลยเหรอ?

เปล่าจ้ะ ไม่ใช่แบบนั้นหรอก…
แต่ระหว่างที่กลับมาที่นี่ ฉันช่วยคุณยายถือของ
เก็บลูกโป่งให้เด็กที่เผลอทำลูกโป่งหลุดมือ

ช่วยหาของที่คนทำตก…
แล้วก็เจอน้องผู้หญิงหลงทางเลยพาไปส่งที่ป้อมตำรวจ
แต่เค้าดันร้องไห้ขอให้อยู่เป็นเพื่อนน่ะจ้ะ

ฮ่าๆๆ…ลำบากแย่เลยเนอะ…

แต่คุณแม่น้องคนนั้นก็มารับทันที น้องเลยหยุดร้องไห้น่ะ
ถึงจะตกใจตอนที่น้องบอกว่า “จะพาพี่กลับบ้านด้วย” ก็เถอะ

เอ๊ะ!?

อ๊ะ จริงสิ! ฉันได้ขนมเป็นของตอบแทนที่ช่วยถือของด้วยนะ! ไว้กินด้วยกันทีหลังนะจ๊ะ

ส่วนเด็กถือลูกโป่งก็ให้สติกเกอร์น่ารักๆ มา
บอกว่าแทนคำขอบคุณที่เก็บลูกโป่งให้ล่ะ

แล้วดูเหมือนว่าคนที่ทำของตกจะรู้จักฉันที่เป็นสคูลไอดอล
เลยบอกว่าจากนี้ไปก็จะช่วยเชียร์ด้วยนะ

หืม…

…มีอะไรเหรอ? ดูไม่สบอารมณ์เลยนะ
อ๊ะ ว่าแล้วเชียวว่าคงโกรธที่ฉันทำให้เธอต้องรอสินะ?
ขอโทษจ้ะ ขอโทษจริงๆ นะ!

เปล่าๆ ฉันไม่โกรธหรอก!
แค่คิดว่า “อายูมุจังเนี่ยเป็นที่นิยมสุดๆ เลยนะ~” เท่านั้นเอง…
เอาแค่วันนี้ก็มีแฟนคลับเพิ่มกี่คนแล้วเนี่ย

เป็นที่นิยมอะไรล่ะจ๊ะ
ฉันเป็นฝ่ายเข้าไปทักก่อนหมดเลยนะ

จะเป็นงั้นเหรอ…
พออายูมุจังใจดีด้วยแล้ว
ทุกคนเค้าก็ชอบกันหมดนั่นแหละ

มีคนมากมายชอบอายูมุจังฉันก็ดีใจอยู่หรอก…
แต่เหงายังไงไม่รู้สิ…

…คิกๆๆ♪

อึก…ก็ใช่แหละ ฉันหวงไง!
วันนี้อายูมุจังออกมาเที่ยวเล่นกับฉันนะ
เพราะงั้นช่วยอยู่กับฉันด้วยเถอะ!

ฮ่าๆๆ♪ ได้จ้ะ จะอยู่ด้วยตลอดไปเลย♪
เอาล่ะ เรานัดว่าหลังจากนี้จะไปกินข้าวกันเนอะ
จะไปร้านไหนเหรอ?

ฉันเจอคาเฟ่ที่ของกินน่าอร่อยด้วย
เพราะงั้นก็อยากไปร้านนั้นล่ะ
รอเดี๋ยวนะ ฉันจะเปิดข้อมูลของร้านเดี๋ยวนี้แหละ เอ่อ…

…พอจะเข้าใจความรู้สึกฉันบ้างสักนิดรึยังนะ?

เพราะว่ามีใครบางคนที่ใจดี
แล้วเป็นที่รักของทุกคน
ยิ่งกว่าที่ฉันเป็นอยู่ด้วยนี่นา