อืม~! ชากับคุกกี้ที่อายูมุเตรียมไว้ให้อร่อยมากเลย!

พอกินหลังติวหนังสือก็รู้สึกอร่อยขึ้นจริงๆ เนอะ
ขอบคุณนะคะ คุณอายูมุ!

คิกๆ นี่เป็นคุกกี้ที่ฉันไปซื้อกับเด็กคนนั้นมาเมื่อวานล่ะ
ดีจังที่ให้ทั้งสองคนได้กิน เพราะเป็นคุกกี้ที่อร่อยมากเลย

อะไรล่ะนั่น~? ไปเดตกันเหรอ?

มะ ไม่ใช่สักหน่อย! โธ่ ไอจังอย่าแหย่ฉันสิ!

สนิทกันเหมือนเคยเลยนะคะ

เป็นเพื่อนสมัยเด็กนี่นา แบบนี้ก็ปกติออก~

คือว่านะ เด็กคนนั้นชอบคุกกี้อันนี้มากเลย
เราสองคนจะซื้อติดห้องไว้ตลอดเลยจ้ะ

โห~ เลิฟๆ น่าดูเลยนะ

นั่นสิคะ! ปกติพวกคุณอายูมุทำอะไรกันบ้างเหรอคะ?

ทำอะไรบ้าง… เหรอ ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษหรอก
อย่างติวหนังสือด้วยกันเหมือนตอนนี้ ไม่ก็ไปซื้อของด้วยกันน่ะจ้ะ

อ๊ะ จริงสิ อาจจะมีเรื่องพิเศษๆ… ก็ได้จ้ะ
อย่างเมื่อวานตอนขากลับหลังซื้อคุกกี้ พวกเราแวะดื่มชากัน
แล้วแก้วชาที่ฉันสั่งยังร้อนอยู่ เลยทำชาหกนิดหน่อยล่ะ

ฉันไม่โดนน้ำร้อนลวกก็จริง แต่เด็กคนนั้นก็เป็นห่วงฉันมาก
บอกว่าห้ามจับแก้วจนกว่าแก้วจะเย็นลง แล้วก็กุมมือฉันไว้…
ถึงจะรู้สึกว่าใจดีจังก็เถอะ แต่เป็นห่วงกันเกินไปแล้วเนอะ?

อ๊ะ จะว่าไปก็ใช่แฮะ
ตอนคุณไอบอกว่าช่วยงานที่บ้านแล้วปวดไหล่จัง~
ก็พุ่งมาหาแล้วบอกว่า “ไม่ได้การล่ะ! ฉันนวดให้นะ!” ด้วย

พอฉันบอกว่าตาอาจจะล้า ก็เป็นห่วงแล้วบอกให้ฉันพักสายตา
แถมยังแนะนำยาหยอดตาดีๆ ให้ด้วยค่ะ

คิกๆ สมเป็นเด็กคนนั้นเลย เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วล่ะ
เป็นห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเองเนอะ

ฉันอยากให้นึกถึงตัวเองมากกว่านี้ก็จริง…
แต่พอเด็กคนนั้นใจดีด้วยก็เผลอใจอ่อนทุกที

เข้าใจสุดๆ เลย! …โธ่เอ๊ย~!
ยังไงเราก็ติวหนังสือเสร็จแล้ว งั้นวันนี้ก็พักไว้เท่านี้…
แล้วมาคุยเรื่องประธานกันดีกว่า!

ฮะๆ ก็ดีเหมือนกันนะคะ!
ฉันมีเรื่องอยากคุยเต็มไปหมดเลยค่ะ!

งั้นก่อนอื่น…ก็ต้องเติมชาที่พร่องไปแล้วสินะ!