อรุณสวัสดิ์

อรุณสวัสดิ์~
อากาศดีจังเลยเนอะ
เป็นอากาศที่เหมาะแก่การนอนกลางวันที่สุดเลยล่ะ~

สงสัยคานาตะจะหลับระหว่างดูละครล่ะมั้ง?

ฮิๆ อย่าห่วงไปเลย
ถึงจะพูดอย่างนั้น
แต่คานาตะจังเฝ้ารอวันนี้มาตลอดเลยนะ

ใช่แล้วล่ะ มีอาจังนั่นแหละหน้าตาดูง่วงๆ นะ?
คงดูเบสบอลจนดึกดื่นอีกแล้วล่ะสิท่า~ นี่แน่ะๆ~

เหวอ พอได้แล้ว อย่าทำเหมือนเราเป็นเด็กได้ไหม!
ถ้าอยู่อเมริกาเราเป็นนักศึกษาแล้วนะ!

น่ารักก็ตรงนี้แหละ~

นี่ ที่บอกว่าให้แต่งชุดนักเรียนมารวมตัวกันน่ะ
มีเหตุผลอะไรงั้นเหรอ?

การดูละครในวันนี้ ก็เหมือนฝึกซ้อมภาคสนามนั่นแหละ
ในหนึ่งปีทางเราได้ตั๋วจากโรงเรียนหลายรอบเลยล่ะ

เอ๊ะ!? นั่นมันตั๋วสำหรับชมรมการแสดงไม่ใช่เหรอ?
ให้พวกเราใช้เนี่ยจะดีเหรอ?

อืม สมาชิกชมรมเราดูกันหมดทุกคนแล้วน่ะ
ไม่อยากให้ตั๋วที่เหลือเสียไปเปล่าๆ ด้วย

เรื่องนี้ฉันแนะนำมากๆ เลยนะ
ตัวละครทุกตัวมีเอกลักษณ์และเต็มไปด้วยพลัง
เหมือนกับพวกเธอเลยล่ะ

เหมือนพวกคานาตะจังเหรอ
เขินนะเนี่ย~ แต่ก็ดีใจจัง

เธออุตส่าห์เอาตั๋วที่แสนสำคัญมาให้แบบนี้
พวกฉันก็จะดูและเรียนรู้อะไรบางอย่างจากละครให้ได้เลย

ทัศนคติดีนี่นา
ในเมื่อคนแสดงอุทิศช่วงชีวิตให้กับการแสดงในแต่ละรอบ
เราก็ต้องตั้งใจดูและจดจำไว้ให้ดี

มัมของเราเคยบอกไว้อย่างนั้นน่ะ

มิวสิคัล… ไม่ได้ดูมานานเลย ชักตื่นเต้นแล้วสิ

ตายจริง เธอเคยดูมิวสิคัลมาก่อนสินะ

อืม ได้ดูตอนไปเรียนแลกเปลี่ยนน่ะ

อย่าบอกนะว่าเป็นเรื่องที่คุณแม่ของมีอาแสดง…

เอ่อ ถ้าจำไม่ผิดนักแสดง…

อ๋า เวลาป่านนี้แล้ว! ไปกันได้แล้วล่ะ!

[Fade in/out.]

ฮ้า~ อิ่มตื้อเลย!

แซนด์วิชไข่อร่อยจังเลยเนอะ~

คราวหน้าต้องขอบคุณคุณประธานอีกรอบแล้วล่ะ

เอาล่ะ งั้นเรามาถ่ายคลิปแนะนำกันเลยดีไหม

เดี๋ยวก่อน!

คาริน ยังพูดเรื่องที่อยากพูดไม่จบอีกเหรอ?

ก็แหม มันเกินคาดไปหน่อยนี่นา
มิวสิคัลเรื่องนั้นน่ะ…

ไม่รู้มาก่อนเลยว่าคนคนนั้นมาเป็นนักแสดงรับเชิญด้วย!

คนที่ติดตามตลอดในช่วงนี้สินะ?
เป็นเซอร์ไพรส์ที่น่าดีใจออก~ มากรี๊ดกร๊าดไชโยกันเถอะ~

บะ แบบนั้นมันไม่ใช่สไตล์ฉันหรอก
ฉันอยากหาคำชมที่ดีที่สุดให้น่ะ

ตั้งแต่เริ่มเป็นแฟนคลับเค้าจากหนังที่คุณประธานให้ยืมมา
ฉันก็ไล่ตามหาและตามดูเรื่องที่เค้าแสดงมาเรื่อยๆ น่ะ

ไม่ว่าแสดงเรื่องไหนก็มีทั้งด้านที่สวยและเท่…
แบบเฉพาะตัว จนฉันอยากเอามาเป็นอ้างอิงเลยล่ะ

หืม เป็นไอดอลของคารินงั้นสินะ

ไอดอลเหรอ?

เรียกนักแสดงจะตรงกว่าไอดอลล่ะมั้ง?

อ๋อ เข้าใจละ ที่ญี่ปุ่นคำว่าไอดอล
จะชวนให้นึกถึง “คนที่ร้องเพลงแล้วก็เต้น” นี่นะ

ที่อเมริกาไม่เหมือนกันเหรอ?

ใช่แล้วล่ะ พูดง่ายๆ คือ
ที่อเมริกาไม่มี “ไอดอล” ในนิยามแบบของญี่ปุ่นล่ะมั้ง
คำนี้มันถูกใช้ในความหมายที่กว้างกว่านั้นน่ะ

ทั้งนักดนตรี นักเต้น ศิลปิน
นางแบบ นักกีฬา อินฟลูเอนเซอร์…
หลายอาชีพเลยล่ะ

จริงสิ ถ้าจำไม่ผิด “ไอดอล”
มีความหมายทำนองว่าคนที่เป็นแบบอย่างนี่นะ

ส่วนไอดอลของเราคือทีมเบสบอลท้องถิ่นล่ะ!

ทีมที่เราเชียร์อยู่น่ะ
เค้าตอบรับเสียงเชียร์ของแฟนๆ เสมอ
แค่เชียร์พวกเค้า แฟนๆ ทุกคนก็รู้สึกเข้มแข็งขึ้นมาแล้วล่ะ!

มีมีอาจังคอยเชียร์แบบนี้
คนในทีมก็ต้องเข้มแข็งขึ้นเหมือนกันแน่เนอะ

ถ้าเป็นงั้นก็ดีสิ เพราะถ้าทีมเข้มแข็ง
เราก็จะพลอยเข้มแข็งไปด้วย เรื่องเชียร์ก็ต้องตั้งใจหน่อยแล้ว

แล้วมันก็จะกลายเป็นพลังให้กับทีมอีกสิน้า~

ถึงไม่ต้องร้องหรือเต้น ก็เป็นไอดอลได้สินะ…

แค่เป็นแบบอย่างให้ใครสักคน ก็นับเป็นไอดอลทั้งหมด…

ใช่แล้ว!

คนที่มอบความเข้มแข็ง
มอบความกล้าหาญให้เรานั่นแหละคือไอดอล

…………

เหมือนจะเข้าใจขึ้นมานิดหน่อยแล้ว

หืม? อะไรเหรอ?

สิ่งที่ฉันต้องการใน PV ของพวกเราน่ะ!