story:main:chapter-37:episode-7:th

Ch. 37 Ep. 7: ไม่เปลี่ยนแปลง? ไม่หวั่นไหว!

หลังจบมื้อเย็นอันแสนสนุก
ทุกคนก็สนุกกับการพูดคุยต่อจนถึงดึกดื่น
ไอนอนไม่หลับจึงลุกออกมาจากเต็นท์…?

ไอ

ดาวเต็มท้องฟ้าเลย
บนเกาะร้างว่าสวยสุดๆ แล้ว
แต่ที่นี่ก็ไม่แพ้กันเลยนะ~

ไอ

อืม! รู้สึกดีจัง!

ไอ

ควรรีบนอนเพราะยังมีพรุ่งนี้อีกวันอยู่หรอก
แต่ยังไงก็นอนไม่หลับเลยแฮะ…

ไอ

การแสดงของหลานจูกับเซ็ตสึสุดยอดจริงๆ เล่นเอาสะท้านเลย

ไอ

ถ้าจำไม่ผิดทำแบบนี้ แล้วก็หมุน…

[Fade in/out.]

Player

ไอจังนี่นา เฮ้ ไอจัง

ไอ

อ้าว? ดึกดื่นป่านนี้ออกมาทำอะไรเหรอ?

Player

มันดันตื่นขึ้นมาเองน่ะสิ
พอมองข้างนอกแล้วเห็นดาวสวยมากๆ เลยออกมาดูน่ะ

ไอ

ที่โตเกียวไม่เคยเห็นดาวเต็มฟ้าแบบนี้เลยเนอะ

Player

อืม นี่ ไอจัง

ไอ

หือ?

Player

เมื่อกี้เต้นอยู่หรือเปล่า?
ไอจังที่อยู่ใต้แสงดาวดูสวยมากเลยนะ

ไอ

เอ๊ะ!? เปล่าหรอก ไม่เชิงเต้นนะ
มันแค่บังเอิญขยับตัวแบบนั้นเอง…นานๆ ทีน่ะ

Player

งั้นเหรอ?

ไอ

ฮ่าๆๆ… ขอโทษนะ เธอเข้าใจถูกแล้วล่ะ
พอนึกถึงการแสดงของพวกหลานจูขึ้นมา
ร่างกายเลยขยับไปเองน่ะ

ไอ

เวลาเห็นอะไรที่ทำให้รู้สึก “สุดยอด!”
แล้วมันอยู่เฉยๆ ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ?

Player

เข้าใจเลย ฉันเองพอนึกถึง
ตอนที่ทุกคนร้องเพลงล้อมรอบกองไฟ
แล้วก็นอนไม่หลับเหมือนกัน

ไอ

สนุกมากๆ เลยแหละเนอะ~
อายูมุน่าจะร้องกับเค้าด้วยแท้ๆ

Player

อายูมุจังยังไม่เลิกขี้อายน่ะสิ

ไอ

อยากเห็นการแสดงของอายูมุด้วยจัง!
แต่ถ้าได้เห็นอาจจะยิ่งนอนไม่หลับกว่าเดิมก็ได้

ไอ

เพราะอายูมุพัฒนาไวมากซะจนน่ากลัว
เจ้าตัวเค้าวิเศษขึ้นทุกครั้งที่เห็นเลยล่ะ

Player

นั่นน่ะสิ แต่ไอจังเองก็เหมือนกันแหละ
เปลี่ยนไปทุกครั้งที่เห็นเลย
ดูสนุกสนานจนฉันได้รับพลังบวกมาด้วย…

ไอ

จริงเหรอ? ได้ยินเธอพูดแบบนั้นแล้วดีใจจัง!

ไอ

แหะๆ…
เพราะว่าสำหรับคุณไอตอนนี้
สคูลไอดอลเป็นสิ่งที่พิเศษจริงๆ น่ะ…

ไอ

ตั้งแต่สมัยก่อนแล้วล่ะ
คุณไอไม่เคยทำอะไรได้สุดทางสักอย่างมาก่อนเลย

ไอ

เพราะคุณไอเป็นแบบนั้นไง
เอ่อ…มนุษย์เป็ดละมั้ง อื้อ ต้องเรียกงี้แหละเนอะ

ไอ

ทำได้ดีพอใช้ในทุกๆ เรื่อง
แต่หลังจากนั้นก็ เออ “พอแค่นี้ดีกว่า” ชอบเป็นแบบนั้นประจำเลย

ไอ

“ขอแค่สนุกไปกับทุกคนก็พอแล้วละมั้ง” ประมาณนั้นน่ะ

Player

ตอนที่ฉันชวนให้มาเป็นสคูลไอดอล
ก็บอกว่าอยากสัมผัสประสบการณ์ที่หลากหลาย
ที่สำคัญคืออยากทำอะไรสนุกๆ หลายๆ อย่างนี่เนอะ

ไอ

อ่า บอกจริงๆ แหละ~!
ว่าแต่เธอเก่งจังนะที่จำได้

Player

ต้องจำได้อยู่แล้วสิ!
มันประทับใจออกนี่นา

ไอ

แหม แต่พอลองเริ่มดูตามที่เธอชวนแล้ว
มันก็ต่างจากที่ผ่านๆ มาแหละนะ…

ไอ

ไม่เคยรู้สึกแบบว่า “พอแค่นี้ดีกว่า” เลย

ไอ

ความสนุกสำคัญที่สุดก็จริง
แต่นอกจากความทุกข์และความเจ็บปวดจะกลายเป็นความสนุกแล้ว
พอแสดงไลฟ์ก็ยิ่งสนุกขึ้นไปอีกหลายร้อยเท่า

ไอ

คุณไอก็สนุก ทุกคนก็สนุก
มันเป็นอะไรที่แมตช์กันแบบ 100% สุดยอดเลยว่าไหม!?

ไอ

สคูลไอดอลเนี่ยสุดยอดจริงๆ นะ!
จากนี้ไปคุณไอก็อยากจะสนุกกับทุกคนไปอีกนานๆ เลย!

ไอ

…อ๊ะ หรือว่าจุดเริ่มต้นของคุณไอจะเป็นเรื่องนี้?
“ไม่ว่ายังไงก็อยากสนุก” น่ะ!

ไอ

ไม่มั้ง ก็พูดแบบนี้อยู่ตลอดนะ…?

Player

เพราะงั้นแหละมันถึงได้เป็นจุดเริ่มต้นไง!

ไอ

ฮ่าๆๆ นั่นสินะ!
ความรู้สึกที่หนักแน่นไม่มีสั่นคลอนสินะ!

ไอ

ดีล่ะ งั้นเดี๋ยวเต้นสักหน่อย ช่วยดูด้วยนะ!

Player

อื้อ!

[Fade in/out.]

ประธานชมรมบาสเก็ตบอล

เอาล่ะ เก็บเต็นท์แล้วเตรียมตัวกลับกันเถอะ

เซ็ตสึนะ

เฮ้อ~ ใกล้จบแล้วสินะคะ

อายูมุ

อืม เผลอแป๊บเดียวเองเนอะ

หลานจู

ถ้ามันสนุกขนาดนี้
อยู่ต่ออีกสักสัปดาห์ยังได้เลยนะเนี่ย

ไอ

ฮ่าๆๆ แบบนั้นก็ดีนะ ค่อยมากันอีกเถอะ

ประธานชมรมบาสเก็ตบอล

จะว่าไป ถ่ายคลิปได้เยอะไหม?

Player

ค่ะ! เยอะมากเลยล่ะ!

ประธานชมรมบาสเก็ตบอล

ในชมรมฉันก็มีคนที่ตั้งตารอดู
โปรเจกต์ของแฟนไซต์สคูลไอดอลอยู่เยอะเลยล่ะ

ประธานชมรมบาสเก็ตบอล

รออ่านบทความของนิจิกาคุด้วยนะ

Player

วางใจได้เลยค่ะ!


Contributors to this page:
story/main/chapter-37/episode-7/th.txt · Last modified: 2022/09/16 15:42 by Aran (Bot)