สวัสดี!

อ๊ะ เชิญจ้ะ! นั่งตรงนั้นได้…

อ๊ะ ขอโทษนะ!
เอกสารวางกองเป็นภูเขาเลย ฉันจะรีบเก็บเดี๋ยวนี้แหละ

ฉันช่วยเก็บนะ อ๊ะ นี่…
เอกสารเกี่ยวกับเพลงที่ μ's แต่งมาจนถึงตอนนี้เหรอ…?

ใช่แล้วจ้ะ
ที่จริงมันเป็นของสำคัญที่เปิดเผยให้คนนอกดูไม่ได้เลยนะ!

โห!! สุดยอดๆ!
ความลับในเพลงของ μ's อัดแน่นอยู่ในนี้เพียบเลย!

มะ ไม่เห็นต้องตื่นเต้นขนาดนั้นก็ได้นี่

พูดอะไรน่ะ!? ต้องตื่นเต้นอยู่แล้วสิ!
มันมีกระทั่งภาพร่างหยาบๆ ของท่าเต้นกับชุดใส่แสดงเลยนี่นา
ทั้งหมดนี่คือประวัติศาสตร์ของ μ's เลยนะ!!

ถ้าน่าดีใจถึงขนาดนั้น ดูอันนี้ด้วยไหมล่ะ?
เนื้อเพลงพวกนี้อุมิจังเป็นคน…

โฮโนกะ! ไม่ได้นะคะ!
นั่นมันความลับยิ่งกว่าความลับอีกนะคะ!

เอาล่ะๆ เข้าใจแล้ว
แล้วเก็บเอกสารที่กระจัดกระจายพวกนี้ให้หมดด้วยล่ะ

เอ่อ เอาเอกสารพวกนี้ออกมาแบบนี้
หรือว่าทุกคน…กำลังปรึกษากันเรื่อง PV อยู่เหรอ?

ถ้าฉันมารบกวนก็ขอโทษทีนะ
เรื่องปรึกษาปัญหาทุกข์ใจเอาไว้วันอื่นแล้วกัน

ไม่เป็นไรหรอก พวกฉันปรึกษาเรื่อง PV กันอยู่ก็จริง
แต่ก็ยังไม่คืบหน้าเหมือนเดิมนั่นแหละ

การเลือกมาแค่เพลงเดียวเนี่ย มันยากเกินไปจริงๆ เมี้ยว~

นั่นสิเนอะ
ไม่ว่าเพลงไหนก็มีความรู้สึกแฝงอยู่ทั้งนั้น
เลือกไม่ได้จริงๆ แหละ

เพราะงั้นพวกเราเลยเอาพวกเอกสารเกี่ยวกับเพลง
ออกมาดูแล้วปรึกษากันน่ะ…

เอกสารแผ่นนี้…
เป็นเนื้อเพลง “Bokura no LIVE Kimi to no LIFE” สินะ

สำหรับฉันกับโนโซมิแล้ว
เพลงนี้เป็นเพลงแรกที่ได้ร้องในฐานะสคูลไอดอลเลยล่ะ

ยังจำได้อยู่เลยนะ
ว่าตอนนั้นเอริจิประหม่าแบบที่ไม่ค่อยได้เห็น

มะ ไม่ใช่แค่ฉันสักหน่อย!
โนโซมิเองก็ประหม่าเหมือนกันไม่ใช่เหรอ

ฉันด้วยเหรอ?

ฮะๆๆ ทั้ง 2 คนก็เคยประหม่าเหมือนกันสินะ
เอ… ทางนี้ก็เพลง “Wonder zone”

โคโทริจังเป็นคนแต่งเนื้อเพลงนี้สินะ

อืม ที่ฉันแต่งเพลงนั้นออกมาได้ก็เพราะพวกโฮโนกะจังนี่แหละ

ตอนไลฟ์บนถนนที่อากิฮาบาระก็สนุกมากๆ เลยเนอะ

อย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ คุยกันออกนอกเรื่องตลอด
เลยตกลงกันไม่ได้สักทีว่าจะเอาเพลงไหนดี

มันก็น่าอยู่หรอก…
ขนาดฉันเองถ้าโดนบอกให้เลือกสักเพลงของ μ's
ก็คงเลือกแค่เพลงเดียวไม่ได้หรอก

ฉันว่าการที่เราคิดว่าทุกเพลงสำคัญหมดมันเป็นเรื่องที่ดีนะ
แต่เพราะอย่างนั้นแหละ ถึงต้องหาเพลงที่มติเป็นเอกฉันท์
ให้ได้น่ะ

ถ้าจะเลือกก็ต้องคุยกันให้เต็มที่ก่อนสิเนอะ

สมเป็นนิโกจจิจริงๆ แต่ว่าตอนนี้ควรโฟกัสเรื่อง
เมลขอคำปรึกษาปัญหาทุกข์ใจก่อนเนอะ~

อ๊ะ พูดถึงปรึกษาปัญหาทุกข์ใจ
ฉันอ่านบทความในแฟนไซต์แล้วนะ!

ปะ เป็นไงบ้างเหรอ?

เขียนออกมาได้ดีมากเลยล่ะ
มีปรับสำนวนจากที่เคยเอามาให้ดูเมื่อคราวก่อนด้วยสินะ
เธอทำได้ไม่เลวนี่นา!

ขอบคุณนะ!

แต่ก็เพราะมีคำตอบสุดเพอร์เฟกต์ของพวกนิโกะอยู่ด้วยล่ะนะ!

นิโกะจังชอบบทความนั้นเอามากๆ เลยล่ะ
เห็นปรินต์ออกมาเก็บไว้ด้วย

นี่…!? ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย!

แล้วมันอย่างไหนกันแน่เล่า? ก็บอกมาสิ

คือแบบว่า…ช่างมันเถอะน่า!

ที่สำคัญกว่านั้นคือ นี่ไง!
พวกนิโกะยังมีเรื่องที่จำเป็นต้องคิดให้ออกไม่ใช่เหรอ!
เนอะ โฮโนกะ?

อืม “ชอบโรงเรียนหรือเปล่าคะ?
ถ้าหากชอบ ทำไมถึงชอบล่ะคะ?”
ฉันยังคิดคำตอบเรื่องนี้ไม่ออกเลยล่ะ~

พวกเราแชร์ข้อมูลกันว่า “ชอบโรงเรียนที่ตรงนี้”
แต่ก็รู้สึกว่ายังมีอะไรที่มันไม่ใช่อยู่ดี…

ประมาณว่ายิ่งคิดก็ยิ่งคาใจหนักขึ้นเรื่อยๆ…

เดิมทีก็ไม่เคยคิดเลยด้วยว่า “โรงเรียนไม่สนุก” เมี้ยว…

นั่นแหละใช่เลย~!
ไม่ใช่ว่าเพราะมีอะไรอยู่ด้วยถึงได้สนุก
แต่มันสนุกเป็นปกติอยู่แล้วนี่นา~

แต่แบบนั้นจะอธิบายให้เค้าเข้าใจได้ยังไงล่ะเนอะ?

ฉันคิดว่าการไปโรงเรียนมันทรมานอยู่นะ
ประมาณว่า “ง่วงจัง อยากนอนต่ออีกหน่อย” น่ะ

แต่พอไปถึงโรงเรียน
ก็กลายเป็นคิดว่า “ดีแล้วล่ะที่มาโรงเรียน~” แหละ

เวลาขนมปังที่ชอบขายหมดก่อนจะได้ซื้อก็เสียดายอยู่หรอก
แต่ไม่เคยคิดว่าโรงเรียนไม่สนุกเพราะเหตุผลนั้นเลยล่ะ~

แต่เวลาลืมทำการบ้านมาเห็นทำหน้าสิ้นหวังสุดๆ เลยนะคะ

ฮิๆ เรื่องนั้นก็จริงนะ~

ก็แหม ไม่ใช่แค่โดนอาจารย์ดุ แต่โดนอุมิจังดุด้วยนี่นา

เดี๋ยวนะโฮโนกะ เธอเคยลืมทำการบ้านด้วยเหรอ?

อึ๋ย…

น้านนานทีน่ะ!
จริงๆ นะ! มันเผลอลืม! แบบนานๆ ที!
ใครๆ ก็ต้องเคยเผลอใช่ไหมล่ะ!?

รู้สึกว่าโฮโนกะจะเผลอบ่อยมากเลยนะ?

มากิจัง! เข้าข้างกันหน่อยสิ!

ก็ประมาณนี้แหละ
โฮโนกะจังเป็นคนแบบว่าถึงโดนดุยังไง
ก็คิดว่าโรงเรียนสนุกอยู่ดีน่ะ

โนโซมิจังด้วยเหรอ!?

ก็โรงเรียนมันสนุกจริงๆ นี่นา!!!