มันต่างจากเพลงที่ผ่านๆ มา ครั้งนี้เพลงที่ฉันอยากแต่ง
คือเพลงที่อัดแน่นไปด้วยความรู้สึกที่ฉัน…
ไม่สิ ที่คนที่คอยเชียร์สคูลไอดอลทุกคนอยากบอกให้รู้

แนวทางชัดเจนแล้ว แต่ต้องทำยังไงถึงจะแต่งออกมาได้ล่ะ?
จะไปถามทุกคนเหมือนอย่างที่เคยก็ไม่ได้…

อยากให้มันเป็นเพลงที่เต็มไปด้วย
ความรู้สึกของทุกคนที่คอยเชียร์สคูลไอดอล

งั้นถามจากคนพวกนั้นดีไหมนะ?
ถ้าเปิดรับจดหมายหรืออีเมล…

กลุ้มไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
ถามใครได้ก็ไปถามเค้าก่อนเลยละกัน!

[Fade in/out.]

ขอโทษที่จู่ๆ ก็มานะคะ
ฉันมีเรื่องอยากถามคุณมิซาโตะน่ะค่ะ…

ฮิๆ เราต่างก็เป็นคนที่ชื่นชอบสคูลไอดอลเหมือนกันไม่ใช่เหรอ
ไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้นหรอก
ว่าแต่อยากถามฉันเรื่องอะไรงั้นเหรอ?

อ๊ะ หรือว่าไอจังมีอะไร…

เปล่าค่ะ ไอจังไม่ได้มีเรื่องลำบากอะไรหรอก!
เรื่องนั้นวางใจเถอะนะคะ! ตอนนี้ไอจังกำลังฮึดสุดๆ เลยล่ะ…

จนฉันอยากจะขอให้เซฟๆ หน่อยด้วยซ้ำ…
เพราะบางทีก็รู้สึกว่าเค้าซ้อมหนักเกินไปน่ะค่ะ

เข้าใจแล้วล่ะ เกี่ยวกับเรื่องนั้นไว้ฉันจะพูดกับไอจังให้นะ

ค่ะ รบกวนหน่อยนะคะ
แต่เรื่องที่ฉันอยากคุยด้วยวันนี้ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก…

เอ่อ…คือว่าฉันอยากฟังความรู้สึกของคุณมิซาโตะน่ะค่ะ

ความรักที่คุณมิซาโตะมีต่อสคูลไอดอล
ไม่สิ รวมถึงไอจังและทุกๆ อย่างด้วย
ขอโทษที่ถามอะไรคลุมเครือนะคะ

อืม…นั่นสินะ…

เรื่องที่จะพูดนี่มันไม่เกี่ยวกับที่ถามเลยแต่…

[Fade in/out.]

ฉันกับไอจังเติบโตและอยู่ด้วยกันในเมืองนี้มาตลอด

ตอนนี้ไอจังอยู่ที่บ้านคุณยายมากกว่าก็จริง
แต่สมัยก่อนเค้ามาที่ร้านบ่อยอยู่นะ

สรุปว่าตอนเด็กๆ ไอจังก็มาที่บ้านฉันบ่อยเหมือนกันแหละ

ไอจังเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่สมัยก่อนแล้วล่ะ
ร่าเริงสดใส แล้วก็ชอบเล่นกลางแจ้งที่สุดเลย

แต่เพราะฉันร่างกายอ่อนแอเลยไม่ค่อยได้เล่นกับเค้าเท่าไหร่
ออกไปจับแมลงก็เป็นลมแดด
ออกไปเล่นเหยียบเข็มน้ำแข็งก็เป็นหวัด

[Fade in/out.]

เพราะงั้นเวลาเล่นกับฉัน ไอจังเลยได้แต่อยู่ในห้อง
ซึ่งฉันว่าเค้าคงไม่ได้เล่นอย่างที่พอใจหรอก

เอ๊ะ แต่ไอจังเล่าเรื่องตอนที่เล่นกับคุณมิซาโตะ
ให้ฉันฟังบ่อยมากเลยนะคะ

เพราะเค้าเป็นคนแบบนั้นไง
ชอบเป็นฝ่ายปรับตัวให้เข้ากับคนอื่น แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่า
เจ้าตัวต้องอดทนกับการทำแบบนั้นหรือเปล่า

ชวนทุกคนที่อยู่ด้วยกันมาทำเรื่องสนุกๆ
แล้วตัวเองก็จะได้สนุกไปด้วย เด็กคนนั้นเค้าชอบคิดแบบนั้นน่ะ

ไม่เคยพูดอะไรเอาแต่ใจเลยสักนิด…

……

อาจเป็นเพราะฉันไม่สามารถทำให้เค้าพูดออกมาได้ก็ได้

แต่เค้าเป็นเด็กที่หนักแน่นจริงๆ แบบว่าหนักแน่นเกินไปด้วยซ้ำ

ไม่เคยพูดเอาแต่ใจ ไม่เคยร้องไห้ ไม่เคยโมโหใส่…
จนฉันอดห่วงไม่ได้ว่าเจ้าตัว
กำลังแอบอดทนหรือเปล่า

คุณมิซาโตะ…

[Fade in/out.]

แต่ว่านะ พอเริ่มเป็นสคูลไอดอล
ไอจังก็เริ่มเปลี่ยนไป เด็กคนนั้นแสดงความเจ็บใจออกมา
ทั้งร้องไห้ ทั้งโกรธ ทั้งผิดหวัง… เยอะแยะไปหมดเลย

สำหรับตัวไอจังเอง
การที่อารมณ์ไม่มั่นคงแบบนั้นอาจจะไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่
แต่สำหรับฉันคือโล่งใจนิดๆ นะ

ที่ไอจังกลายเป็นเด็กที่ระเบิดอารมณ์ออกมาได้แล้ว

ไอจังน่ะนะ ตอนที่ตัดสินใจว่าจะไปทดสอบฝีมือที่ชุมนุม
เค้ากลุ้มใจหนักมากเลยล่ะ

เค้าบอกว่าอยากลองท้าทายดู
แต่มันจะทำให้ทุกคนเจ็บปวดด้วย แล้วจะทำยังไงดี

ตอนที่ชุมนุมกับชมรมแข่งทัวร์นาเมนต์กัน
เด็กคนนั้นก็แพ้เซ็ตสึนะจังแล้วร้องไห้ใหญ่เลยล่ะ

ถ้าทุ่มใส่แบบสุดกำลัง
คู่แข่งก็จะทุ่มใส่เราสุดกำลังเหมือนกัน ทำแบบนั้นมันสนุกนะ
แต่ก็เจ็บใจจังที่ยังเอาชนะคู่แข่งไม่ได้ เค้าว่างั้นน่ะ

มีเรื่องแบบนั้นด้วยเหรอคะ

ตอนที่แพ้เซ็ตสึนะจัง ไอจังร้องไห้ก็จริง
แต่พอวันรุ่งขึ้น ก็กลับเป็นเหมือนเดิมน่ะค่ะ…

อาจจะเพราะเค้ายังอายอยู่ก็ได้
เลยตั้งใจแสดงมุมนั้นให้เธอเห็น

แต่คนที่จะเป็นที่ปรึกษาเรื่องกลุ้มใจของเค้า
มีแววว่าจะเปลี่ยนจากฉันไปเป็นเธอเร็วๆ นี้แหละ

[Fade in/out.]

เพราะงั้นฉันเลยอยากให้เธอเข้าใจว่า

สคูลไอดอลช่วยมอบอิสระให้กับไอจัง
อิสระที่ทำให้เค้าแสดงตัวตนแบบไหนออกมาก็ได้
และช่วยรับทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้

จากนี้ไปไอจังจะไล่ตามหาสิ่งที่ตัวเองชอบ
สร้างความสนุกด้วยตัวเองมากขึ้นๆ
และแบ่งปันความสนุกนั้นให้กับพวกเรา

คำว่า “สนุก” คืออาวุธที่ร้ายกาจที่สุดของไอจัง
เจ้าตัวต้องใช้เสน่ห์ของเค้า
ดึงพวกเราไปพบกับเรื่องสนุกๆมากขึ้นเรื่อยๆ แน่

…ค่ะ! ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน!
เพราะไอจังเป็นสคูลไอดอลที่สุดยอดเลยล่ะ!

พี่คะ ฟังหน่อยสิ… อ้าว ทำไมเธอถึงอยู่ด้วยล่ะ?

ไอจัง! เอ่อ คือว่า ฉันมีเรื่องอยากถามคุณมิซาโตะน่ะ ก็เลย…

เอ๋ เรื่องอะไรๆ ขอคุณไอร่วมวงด้วยคนสิ!

ว่าแต่ไปกินมอนจะที่ร้านไหม?
เดี๋ยวคุณไอเลี้ยงแบบสเปเชียลเลย! พี่ก็ไปด้วยกันนะ!

เอ่อ…

ไปกันเถอะจ้ะ!

เอ่อ งั้น… ค่ะ

ไชโย! คุณไอมีเรื่องอยากคุยเยอะแยะเลยล่ะ!
เร็วๆ ไปกันเถอะ!