อืม…

ติดปัญหาเรื่องแต่งเพลงเหรอ?

อืม ใช่แล้วล่ะ
ไม่คิดเลยว่าการแต่งเพลงยูนิตมันจะยากขนาดนี้น่ะ

ขอโทษที่ขอร้องอะไรเกินตัวนะจ๊ะ

ไม่หรอก เพราะทุกคน
ฉันเลยพลอยได้ท้าทายอะไรใหม่ๆ ไปด้วยแหละ

ฉันน่ะนะ ตั้งแต่กลับจากเรียนแลกเปลี่ยน
ก็คิดมาตลอดเลยว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้สักอย่าง

เรื่องนั้นไม่จริงซะหน่อย!
ทั้งไลฟ์แบบกองโจร ทั้งไลฟ์แบบออนไลน์
เราจัดได้สำเร็จเพราะความพยายามของเธอนะ!

นั่นมันแค่ต่อยอดจากสิ่งที่เคยทำมาเท่านั้นเอง

ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่าเอาความรู้
ที่อุตส่าห์ไปร่ำเรียนที่โน่นมาใช้ทำอะไรไม่ได้เลยต่างหาก…
เพราะงั้นตอนนี้ฉันเลยดีใจน่ะ

อย่างน้อยฉันก็อยากแสดงให้เห็นบ้าง
ว่าฉันก็เติบโตขึ้นแล้ว เพราะงั้นช่วยรอหน่อยนะ

แต่ตอนนี้มันหัวตันนิดหน่อย
ขอออกไปเดินเล่นปรับอารมณ์ก่อนนะ

งั้นเหรอ… งั้นเธอไปคนเดียวน่าจะดีกว่าสินะ
ไปดีมาดีนะจ๊ะ ฉันจะรอโดยเชื่อมั่นในตัวเธอ

ขอบคุณนะ อายูมุจัง เดี๋ยวฉันมานะ

[Fade in/out.]

อ๊ะ เวลาป่านนี้แล้วแท้ๆ ยังเปิดไฟอยู่อีก
ต้องไปปิดก่อน…

…เอ๊ะ? คุณคาโอรุโกะ?

หือ…?
อ้าว เธอนี่เอง ออกมาทำอะไรในเวลาแบบนี้น่ะ?

ฉันแต่งเพลงอยู่แล้วเกิดหัวตันขึ้นมา
เลยกะว่าจะออกมาเดินรับลมกลางคืนสักหน่อยน่ะค่ะ
แล้วทำไมคุณคาโอรุโกะถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะคะ?

ฮะๆๆ ฉันก็เหมือนเธอเลย พอดีกำลังจัดการเรื่องอีเวนต์อยู่
แต่เรียบเรียงความคิดไม่ค่อยจะได้น่ะ
เลยมาที่นี่เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศหน่อย

อย่างนั้นเองเหรอคะ

รู้สึกล้าๆ นิดหน่อยน่ะ ว่าแต่เพลงยูนิตคงจะยากสินะ?
เพราะหลักการที่เธอใช้มาตลอดมันใช้กับงานนี้ไม่ได้เลย

ทำไมถึงรู้ล่ะคะ!?

ฮ่าๆๆ ก็เพราะฉันอาบน้ำร้อนมาก่อนเธอนิดหน่อยไง

อ๊ะ นี่ ขอโทษทีนะช่วยชงกาแฟเติมให้หน่อยได้ไหม?

[Fade in/out.]

ฟู่…กาแฟชงใหม่ๆ นี่อร่อยจังเลยเนอะ

เอ่อ…คุณคาโอรุโกะรู้อยู่แล้วเหรอคะ
ว่าทุกคนจะจับกลุ่มทำยูนิตกันในการเข้าค่ายรวมครั้งนี้

เอ๋!? ถึงจะอาบน้ำร้อนมาก่อนแค่ไหน
ก็ไม่รู้ถึงขนาดนั้นหรอกจ้ะ

อ๊ะ นะ นั่นสินะคะ… ขอโทษค่ะ

แต่ก็แอบมีความคาดหวังในการเปลี่ยนแปลงอยู่นะ

การเปลี่ยนแปลง?

ใช่ แต่ฉันเองก็จินตนาการไม่ออกเหมือนกัน
ว่าจะเปลี่ยนไปแบบไหน

บางอย่างจะเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาได้จากการลองใช้ชีวิต
อยู่ด้วยกันน่ะ ถ้าเราค้นพบรูปลักษณ์แบบใหม่
ของอะไรสักอย่างจากตรงนั้นก็คงดีสินะ

เอาจริงเท่าที่เปลี่ยนแปลงมาถึงขั้นนี้ก็ทำฉันตกใจแล้วล่ะ

แต่สคูลไอดอลนี่ดีจริงๆ เลยเนอะ…

ไม่มีอะไรจะสุขไปกว่า
การได้เฝ้ามองสิ่งนั้นในจุดที่ใกล้ที่สุดแล้ว
เธอก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันใช่ไหม?

ค่ะ เพราะอย่างนั้นแหละฉันถึงตั้งใจว่า
ต้องพยายามเพื่อจะได้ไม่โดนทุกคนทิ้งไว้ข้างหลัง
และต้องแต่งเพลงที่ดีที่สุดให้ได้เพื่อทุกคนด้วย

ทั้งฉันทั้งเธอ ถ้าเป็นการทำเพื่อเด็กพวกนั้นแล้วละก็
ถึงจะเหนื่อยก็ไม่รู้สึกเหนื่อยเลยเนอะ
มาพยายามไปด้วยกันเถอะนะ!

ค่ะ งั้นฉันไปล่ะค่ะ เรื่องงานพยายามเข้านะคะ

ขอบคุณสำหรับกาแฟนะ แล้วก็อย่ากลับดึกนักล่ะ

[Fade in/out.]

ฟู่ ลมกลางคืนนี่สบายดีจริงๆ~

หือ? ทำไมได้ยินเสียงเพลง…?
เอ๊ะ คงไม่ใช่เรื่องผีที่ว่านั่นนะ? อ๊า ดันมานึกถึงในเวลานี้อีก…

…อ๊ะ! นั่นมัน…คุณหลานจู!?

ฟู่… เอาล่ะ ก็ประมาณนี้ล่ะมั้ง
เริ่มใกล้เคียงกับภาพที่คิดไว้แล้ว

เอ่อ…

อ้าว นึกว่าใครซะอีก…

แม้แต่คุณหลานจู ก็ยังต้องอยู่ฝึกพิเศษจนดึกดื่นเหรอเนี่ย

ไม่เห็นแปลกเลย มันยังมีจุดที่ตัวฉันยอมรับไม่ได้อยู่นี่นา

ทำได้ขนาดนั้นยังไม่สมบูรณ์แบบอีกเหรอ?
ส่วนตัวฉันมองว่ามันสมบูรณ์แบบแล้วนะ…

เรื่องนั้นไม่น่าถามเลยนะ
ไม่ว่าเมื่อไหร่หลานจูก็สมบูรณ์แบบเสมอแหละ

แต่ถ้าต้องสู้กับเด็กพวกนั้น
หลานจูต้องแสดงให้พวกเค้าเห็น
ว่าคนอย่างหลานจูไม่ได้มีดีเพียงเท่านี้

หลานจูจะชนะโดยแสดงความสมบูรณ์แบบที่สุดของความสมบูรณ์แบบ
ถ้าทำได้ เด็กพวกนั้นต้องกลายมาเป็นเพื่อนที่เข้าใจในตัวหลานจูแน่

เอ่อ ขอดูการฝึกซ้อมหน่อยได้ไหม?

ก็เอาสิ หลานจูคนนี้ไม่ใช่ประเภทที่โดนมอง
แล้วทำตัวไม่ถูกอยู่แล้วล่ะ

คอยดูความยอดเยี่ยมของหลานจูด้วยตาคู่นั้นให้ดีๆ ก็แล้วกัน

แล้วเอาเสน่ห์ของหลานจูไปเผยแพร่ให้ทุกคนในชมรมด้วยนะ
ถ้าทำแบบนั้น ทุกคนอาจจะยอมมาอยู่ชุมนุมก็ได้

…กลายเป็นคุยกันยาวเลย หลานจูขอกลับไปซ้อมต่อก่อนล่ะ!
ถ้าอยากดูก็ตามสบายเลยนะ!

……