จริงๆ เลย อาหารโรงเรียนยังไม่ได้เรื่องเหมือนเดิม
แฮมเบิร์กกับไส้กรอกน่ะ เค้าไม่เรียกว่าเนื้อหรอกนะ

ถึงจะไม่ได้บอกให้เพิ่มสเต็ก แต่อย่างน้อยๆ ขอเนื้อติดซี่โครงก็ยังดี

ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ก็กินบะหมี่ซะเกลี้ยงเลยนี่

ก็ช่วงบ่ายยังมีการแข่งอีกนี่นา ฉันแค่เลือกเมนูให้เหมาะสมเท่านั้นเอง

แล้วทาโกะยากิที่ซื้อจากร้านแผงลอยของนักเรียนก่อนจะกลับมาที่นี่ล่ะ?

ก็มันชวนให้คิดถึงความหลังเลยซื้อมาเท่านั้นเอง

คิดถึงความหลังอะไร?
หลานจูมีความทรงจำทำนองนั้นกับญี่ปุ่นด้วยเหรอ?

ความทรงจำ…ต่างกับภาพลวงตาของอดีตแบบคนละเรื่องเลยนะ
เพราะมันเป็นเรื่องใหญ่ที่เรียกได้ว่าพรหมลิขิตสำหรับหลานจูเลยแหละ

เข้าใจล่ะ งาน School Idol Festival สินะ

ใช่! เหมือนความปลื้มปริ่มในตอนนั้นเลย! คือว่านะ…

Stop.
พอเถอะ เราฟังจนจำได้หมดแล้วล่ะ

ในที่สุดก็เข้าใจแล้ว

[Fade in/out.]

มีอา! ไปญี่ปุ่นกับหลานจูซะ!
เราจะเป็นสคูลไอดอลกัน!

What the hell?

School…อะไรนะ?

สคูลไอดอลจ้ะ สคูลไอดอล!

มันคือสถานที่ที่เราจะได้เผชิญกับอัตลักษณ์ตัวเอง!
ไม่ว่าใครก็ระเบิดเสน่ห์และความเป็นตัวเองออกมาได้!

เชื่อมั่นในความสุดยอดของตัวเอง และยอมรับความสุดยอดของอีกฝ่าย…

รูปลักษณ์ สไตล์ เสียง ทักษะ ประสบการณ์…
ใช้อาวุธสุดยอดทั้งหมดที่ตัวเองมี เข้าปะทะกันอย่างสุดกำลังไงล่ะ!

นี่แหละคือสิ่งที่หลานจูต้องการ!

[Fade in/out.]

School Idol Festival…

ปกติแม้แต่งานที่มืออาชีพคิดว่าสมบูรณ์แบบแล้วหลานจูยังไม่ยอมรับ
แต่คราวนี้กลับให้ความสำคัญกับวิธีของไอ เราก็ว่ามันแปลกอยู่นะ

แหม หลานจูก็มองหาสิ่งที่สุดยอดและสมบูรณ์แบบอยู่ตลอดนั่นแหละ
สิ่งที่เหมาะสมกับหลานจูคนนี้น่ะ

รู้อยู่แล้วล่ะ
ไม่สิ เราก็รู้จักแต่หลานจูที่เป็นแบบนั้นแหละ

แต่ว่า หลานจูในตอนนี้ก็ดูไม่เลวนะ

เราเองก็หลงใหลเหมือนกัน งาน School Idol Festival น่ะ

มีอาเองก็เริ่มเป็นสคูลไอดอลแล้ว
น่าจะลงแข่งในอีเวนต์วันนี้ด้วยแท้ๆ การแข่งอย่างจริงจังมันสนุกออกนะ

ถึงจะไม่ได้ลงแข่ง แต่เราก็แข่งอย่างจริงจังอยู่น่า

หมายความว่ายังไง?

แข่งแต่งเพลงไง ในฐานะผู้ทำหน้าที่แต่งเพลงของชุมนุมสคูลไอดอล
เราจะแพ้เบบี้จังของฝั่งชมรมไม่ได้เด็ดขาด

พูดอะไรน่ะ? ถึงไม่ต้องแข่งอะไรแบบนั้น มีอาก็ชนะขาดอยู่แล้วนี่
เด็กแบบนั้นแค่จะเป็นคู่แข่งเธอยังไม่ได้เลย

เธอประเมินเราไว้ค่อนข้างสูงเลยนะเนี่ย

นั่นสินะ…ถ้าเป็นสนามก่อนหน้านี้ของเรา ก็คงไม่ใช่คู่แข่งหรอก
แต่กับสคูลไอดอลมันไม่ใช่ เด็กคนนั้นอาจจะมีอะไรที่พิเศษอยู่ก็ได้

ความจริงการแข่งรอบแรกก็ชนะ 2 แพ้ 2 นะ

…มันก็แค่ผลลัพธ์ในการแข่งไม่ใช่เหรอ?

ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมถึงได้ติดใจขนาดนั้น
มีอาน่ะสุดยอดแล้วนะ

มีอะไรบางอย่างที่เซ็นเซอร์ของเราจับได้น่ะสิ

แหม ในเมื่อมีอาพูดอย่างนั้นก็…

แต่เด็กคนนั้นก็ว่างเปล่าไม่ใช่เหรอ
หลานจูไม่เข้าใจเลยจริงๆ
เธอประเมินเด็กคนนั้นไว้สูงจังนะ

ว่างเปล่า? หลานจูเห็นเป็นอย่างนั้นสินะ

ใช่ ว่างเปล่า
เพลงของเด็กคนนั้นไม่รู้สึกถึงความเป็นศิลปินแต่งเพลงเลย
ที่มันดูมีเสน่ห์ เป็นเพราะฝีมือของตัวคนแสดงต่างหาก

งั้นเหรอ ถ้าไม่ลองสัมผัสเองอาจจะไม่รู้ก็ได้นะ รสชาติของเด็กคนนั้นน่ะ
เราเองก็ไม่ได้เข้าใจไปซะทั้งหมดเหมือนกัน

ถึงไม่ต้องสัมผัสก็รู้อยู่แล้วล่ะ
เด็กคนนั้นก็ไม่เท่าไหร่หรอก

ในฐานะนักแต่งเพลง มีอาน่ะเหนือชั้นกว่าเยอะ
หลานจูคนนี้เป็นคนพูดเองเลยนะ แบบนี้แหละถูกต้องแล้ว!

เพื่อเป็นการพิสูจน์เรื่องนั้น ฉันจะต้องชนะเลิศให้ได้

ฮ่าๆๆ หลานจูมีแรงบันดาลใจที่นอกเหนือจากตัวเองด้วยแฮะ
ตกใจเลยนะเนี่ย

งั้นเราจะปรับนิดหน่อยให้มันเหมาะกับช่วงบ่าย
จะได้ดึงเอาเสน่ห์ของเพลงออกมาได้มากที่สุด

เดี๋ยวก่อน หลานจูก็มีเรื่องอยากจะวานมีอาเหมือนกัน

หลานจูจะไปในที่ที่สูงจนไม่มีใครเอื้อม โชคดีจริงๆ ที่หาคนช่วยร่วมมือได้

[Fade in/out.]

ใกล้ถึงรอบบ่ายแล้วสินะ…

รอบเช้าสุดยอดกันซะขนาดนั้น
แล้วการแสดงหลังจากนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ ตื่นเต้นจัง…

ใจเต้นตึกตักไม่ยอมหยุดเลย~

เห็นคาสึมิจังบอกว่ากินข้าวเที่ยงเยอะเกินไป จะไหวไหมนะ?

เอ๊ะ!? ต้องกินพวกยาลดกรด…ไหมนะ?
เดี๋ยวฉันขอตัวไปดูก่อน

ทั้ง 3 คน ฝากเรื่องพิธีกรช่วงบ่ายด้วยนะ!

จ้า!