ทุกคนคะ ทางนี้ค่ะ

อรุณสวัสดิ์จ้ะ รอนานหรือเปล่าจ๊ะ?

ไม่หรอก ตามที่นัดกันพอดีแหละ
ที่จริงยังมีเวลาเหลือเฟือด้วยซ้ำ

โล่งอกไปทีที่มาทัน

ก็บอกแล้วไงคะว่าไม่เป็นไรหรอก~

มีเรื่องอะไรกันเหรอ?

อ่า ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก
แค่คาสึคาสึหอบของมาเยอะ เลยเสียเวลาไปหน่อยน่ะ

ไม่ใช่คาสึคาสึสักหน่อย คาสึมินค่ะ!

อะไรน่ะ สัมภาระกองโตนั่น เราค้างแค่ 3 คืนเองนะ?

ผิดแล้วๆ ตั้ง 3 คืนต่างหากค่ะ
ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงก็ต้องประมาณนี้แหละ ที่สำคัญไม่ใช่คาสึมิน
คนเดียวสักหน่อย ชิโอโกะก็หอบข้าวของมาตั้งเยอะ

อ๊ะ จะว่าไปกระเป๋าของชิโอริโกะจังก็ใบใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย?

ขอโทษด้วยค่ะ… ฉันเพิ่งเคยเข้าค่ายเป็นครั้งแรก
เลยไม่รู้ว่าต้องเอาอะไรมาแค่ไหนน่ะค่ะ…

เอ๊ะ!? ชิโอริโกะจังเพิ่งจะเคยเข้าค่ายเหรอ?
ฮิๆ งั้นมาสนุกด้วยกันให้เต็มที่เลยนะ
แล้วก็ไม่ต้องคิดมากเรื่องสัมภาระหรอก เหลือดีกว่าขาดนะ!

สมเป็นลีดเดอร์ของ μ's พูดได้ดีมากเลยค่ะ!

แหะๆๆ ใช่ม้า?

โฮโนกะนี่ก็นะ… คาสึมิก็อีกคน
ทีหลังอย่าให้ท้ายโฮโนกะมากนักนะคะ
แค่คิดถึงวันข้างหน้าแล้วเหนื่อยเลยค่ะ

ว่าแต่ว่า เรานัดกันเช้ามากเลยนะคะเนี่ย

ฟ้ายังมืดอยู่เลยเนอะ ไม่ได้ตื่นเช้าขนาดนี้มานานแล้ว

การนอนน้อย…คือศัตรูร้ายที่ทำลายผิว…หาว…

อ๊ะ คุณคารินตั้งท่าเตรียมจะหลับแล้วค่ะ!

เดี๋ยวขึ้นรถไฟแล้วงีบเพิ่มสักอีกนิดก็น่าจะดีนะ

นั่นสิ แถมยังต้องนั่งเรืออีก
กว่าจะไปถึงคงใช้เวลาพอสมควรเลย

ที่คานาตะตื่นมาอยู่ตรงนี้ได้นับว่าเป็นเรื่องมหัศจรรย์เลยนะ

เพราะคานาตะจังพยายามเต็มที่ไงล่ะ แต่ยังไงก็ง้วงง่วงอยู่ดี
เดี๋ยวจะนอนทั้งบนรถไฟแล้วก็บนเรือเลย~ หาว~…

อื้อ เรื่องนั้นได้อยู่แล้ว ทุกคนเองก็อย่าฝืนนะ

อย่าห่วงเลย ตื่นเต้นจนไม่ง่วงเลยสักนิดเมี้ยว!

ฉันก็เหมือนกันค่ะ!

เอาล่ะ ได้เวลาแล้ว ไปกันเถอะ

[Fade in/out.]

มาถึงแล้วเมี้ยวーー!

ถึงจะรู้อยู่แล้วก็เถอะ แต่มันก็ไกลมากจริงๆ นะ
แต่เพราะอย่างนั้นเลยได้นอนไปเยอะเลย

ฮิๆ คารินจัง ไหล่ฉันคงใช้แทนหมอนได้ดีสินะ?
เห็นหลับสบายทั้งบนรถไฟแล้วก็บนเรือเลย

โธ่ เอ็มม่าละก็… แต่ก็สบายสุดๆ ไปเลยล่ะ
ไม่รู้ทำไมพอนั่งข้างๆ เอ็มม่าแล้วรู้สึกผ่อนคลายจัง
เพราะเธอแท้ๆ ฉันถึงตื่นมาอย่างสดชื่น

คานาตะจังก็ได้นอนเต็มอิ่มเหมือนกัน พลังงานเต็มถังแล้ว~!

คุณคารินกับคุณคานาตะร่าเริงแล้วสินะคะ!
ฉันเองพอได้เห็นทะเลสีฟ้าใส ความเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง
ก็หายวับไปเลย! การเข้าค่ายต้องสนุกแน่ค่ะ!

คาโยะจิน คาโยะจิน เล่นอะไรกันดีล่ะ?

อืม~ นั่นสินะ~…

ถ้าอยากจะไปเล่น ก็มาขนของกันก่อนเถอะ!

ไม่ได้มาเพื่อเล่นอย่างเดียวสักหน่อย…
แต่ตอนนี้พูดอะไรไปก็เปล่าประโยชน์สินะ
งั้นเราไปที่บ้านพักกันเถอะ ทางนี้เลย

[Fade in/out.]

หลังนี้ก็หรูอีกแล้วนะคะ…

ว้าว ยิ่งกว่าที่คิดไว้อีก

ให้ยืมใช้ที่นี่ได้จริงๆ เหรอ?

แน่นอนสิ นี่ไง เค้าให้กุญแจมาด้วย

ค่าค่าค่าーー!
ขอพูดอะไรนิดได้ไหมคะ?

อะไรเหรอ คาสึมิจัง?

ไหนก็อุตส่าห์มาแล้ว
พอเก็บสัมภาระเสร็จพวกเราไปสำรวจเกาะกันหน่อยไหมคะ?

เห็นด้วยเมี้ยว~!
คำว่าสำรวจเนี่ยได้อารมณ์เกาะร้างเลยเมี้ยว!

เดินทางมาไกลน่าจะเหนื่อยไม่ใช่เหรอ
พักก่อนดีกว่าไหม?

ฮานาโยะจังเองก็เพิ่งพูดว่าความเหน็ดเหนื่อยหายวับไปหมดแล้ว
ไม่เป็นไรหรอก

อะไรแบบนี้ก็ถือเป็นความสนุกในการเข้าค่ายนะ

นะๆ ได้ใช่ไหม เอริจัง!
ไปสำรวจเกาะกันเถอะ!

ฮิๆ โฮโนกะนี่ซนเหลือเกินนะ เข้าใจแล้วล่ะ
เดี๋ยวเอาของไปไว้ที่ห้องแล้วออกไปดูรอบๆ กันเนอะ

เย้!

[Fade in/out.]

อ๊ะ! ดูสิๆ! เจอถ้ำด้วยล่ะ!

โฮโนกะ วิ่งแบบนั้นมันอันตรายนะคะ!

ไม่ต้องห่วงๆ!

โธ่ โฮโนกะละก็

คิกๆๆ โฮโนกะจังเนี่ยไม่เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนเลยเนอะ

มีถ้ำแบบนี้อยู่บนเกาะด้วยเหรอ…

ท่าจะใหญ่เอาเรื่องอยู่นะ~

พวกเราไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย เพราะงั้นอย่าเข้าไปลึกนักนะ
แล้วก็เดินระวังๆ ด้วย เพราะบางคนใส่รองเท้าแตะมาใช่ไหม?

นั่นสินะ ถ้าบาดเจ็บตั้งแต่เพิ่งมาถึงเกาะคงแย่แน่เลย

ทุกคน ดูนี่สิคะ มีชุดกับรองเท้าบูทวางอยู่ทั่วเลย…
หรือจะเคยมีใครอาศัยอยู่ที่นี่กันนะคะ?

ของที่ผู้อาศัยเดิมทิ้งเอาไว้… ฟังดูเหมือนการผจญภัยเลยเมี้ยว!
แบบนี้ก็เล่นติ๊ต่างว่าอยู่เกาะร้างไร้ผู้คนได้จริงๆ แล้วเมี้ยว~~!!