School Idol Festival เหรอ…

ไม่นึกเลยว่าจะต้องมาข้องเกี่ยวกับมันในรูปแบบนี้…

ค่ะ เชิญค่ะ

ขออนุญาตค่ะ

คุณอุเอฮาระ? มีอะไรเหรอคะ หรือว่าลืมพูดเรื่องอะไร?

อืม ฉันยังไม่ได้แสดงความยินดีกับชิโอริโกะจั…
คุณชิโอริโกะเลยน่ะ…

…แสดงความยินดีเหรอ? เรื่องอะไรคะ?

ถึงจะป่านนี้แล้วก็เถอะ
ยินดีด้วยนะที่งานเปิดเข้าชมโรงเรียนจบลงด้วยดี
ได้ยินว่าคนที่สนใจสมัครเข้าเรียนมากันเยอะมากเลยล่ะ

เอ๊ะ…ค่ะ ฉันเองก็รู้สึกขอบคุณพวกคุณที่ช่วยจัดการเรื่องนี้

แล้วก็ เอ่อคือ… เกี่ยวกับเรื่องเมื่อกี้
งาน School Idol Festival น่ะ มันเป็นอีเวนต์ที่ดีจริงๆ นะ
ที่คนเค้าเรียกกันว่าเป็นงานวัฒนธรรมของสคูลไอดอล…

ฉันทราบค่ะ

เอ๊ะ?

งาน School Idol Festival นี่แหละ…
คือผลลัพธ์ของการยึดมั่นอยู่กับสิ่งที่มันไม่ใช่มาตลอด

หมายความว่ายังไง?

อีเวนต์นั้นน่ะ ทำให้พี่สาวฉันที่หมดหวังกับสคูลไอดอล…
ไม่สิ เรื่องนั้นจะเป็นยังไงก็ช่างมันเถอะค่ะ

ช่างมันงั้นเหรอ…
หรือว่าสำหรับคุณชิโอริโกะ มันมีความหมายบางอย่างที่…

ก็บอกแล้วไงคะว่าช่างมันเถอะ
School Idol Festival จะเป็นอีเวนต์ที่ดีหรือไม่
ฉันก็ไม่สนใจหรอกค่ะ

…ก็ดูไม่เห็นเป็นแบบนั้นเลยนี่นา?

คุณจะเห็นเป็นยังไงก็เรื่องของคุณเถอะ
กรุณาอย่ามายุ่งกับฉันได้ไหมคะ?

จะไม่ยุ่งได้ยังไงกัน

ทำไมล่ะคะ? ความหวังดีแบบนี้ฉันไม่ต้องการ

ต่อให้คุณไม่ต้องการก็เถอะ คุณชิโอริโกะ
พอพูดเรื่อง School Idol Festival ทีไร ก็ดูเจ็บปวดทุกที
แล้วจะไม่ให้ฉันยุ่งได้ยังไง

ฉันว่าคุณไม่น่าจะมีเวลาว่างขนาดมาสนใจฉันได้นะ?
คุณน่ะ ยังมีเรื่องที่ต้องทำร่วมกับเพื่อนๆ ในชมรมไม่ใช่เหรอคะ

เรื่องรวบรวมอาสาสมัครให้ได้ 1,000 คนภายในวันที่กำหนดน่ะ
ถ้าอยากจัดงาน School Idol Festival ในโรงเรียน
พวกคุณก็ต้องทำตามเงื่อนไขนั้นให้ได้

หากขาดไปแม้แต่คนเดียว
งาน School Idol Festival จะมลายหายไปเลยนะคะ

เรื่องนั้นฉันเข้าใจ

คุณไม่เข้าใจหรอกค่ะ
จากประสบการณ์ของฉัน การบริหารงานด้วยอาสาสมัครที่หามาเองน่ะ
มันตั้งอยู่บนความไว้เนื้อเชื่อใจที่ไม่แน่ไม่นอนมากเลยนะคะ

ถึงจะบอกว่าต้องรวบรวมคนให้ได้ 1,000 คน
ก็ไม่ใช่จะรวบรวมได้ในเวลาสั้นๆ หรอกนะคะ
ฉันคิดว่ามันใกล้เคียงกับคำว่าเป็นไปไม่ได้มากเลย

ฉันเข้าใจความคิดของคุณชิโอริโกะแล้ว
…แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ เพื่อเป็นการพิสูจน์เรื่องนั้นด้วย
ยังไงก็จะรวบรวมมาให้ครบให้ได้เลย

เพราะงาน School Idol Festival เป็นความฝันของพวกเรา…
ของนักเรียนนิจิกาคุทุกคน ยังไงก็ต้องทำให้มันเป็นจริงให้ได้เลย

…ทุกคนที่ว่านั่นไม่นับรวมฉันนะคะ
ฉันไม่ฝันอะไรแบบนั้นหรอก…

งั้นเหรอ… แต่ว่าคุณก็ชอบสคูลไอดอลใช่ไหมล่ะ?

ไม่ได้ชอบค่ะ…

โกหก

ทำไมฉันจะต้องโกหกด้วยคะ?

ถ้าเป็นคนที่เกลียดสคูลไอดอล
จะตั้งใจฝึกซ้อมถึงขนาดนั้นได้ยังไงล่ะ

เพราะเราตกลงข้อแลกเปลี่ยนกันไว้นี่คะ
ไม่อย่างนั้นใครจะไปซ้อม…

งั้นเอาเป็นว่าตอนนี้ฉันจะเชื่อตามนั้นก็แล้วกัน

…อนาคตต่อจากนี้ฉันก็ไม่เปลี่ยนความคิดหรอกค่ะ

ไม่ว่าชิโอริโกะจั…ไม่ว่า คุณชิโอริโกะจะยืนกรานยังไง
ฉันก็รู้ดีว่าคุณชิโอริโกะเป็นคนอ่อนโยน

จู่ๆ พูดอะไรออกมาน่ะคะ?
ไม่เห็นจะเข้าใจเลย

ก็คุณอุตส่าห์ช่วยบอกพวกเรานี่นา ว่าการจะจัดอีเวนต์
จำเป็นต้องใช้คน 1,000 คนใช่ไหมล่ะ?
คุณรู้เรื่องนั้นถึงได้บอกให้พวกเราไปรวบรวมคนมาใช่ไหมล่ะ?

…ไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย!

จ้ะ งั้นฉันจะเชื่อตามนั้นก็แล้วกัน
แต่คอยตั้งตารอได้เลยนะ
พวกเราจะรวบรวมคน 1,000 คนมาให้ได้เลยล่ะ

ให้ตายสิ…
คุณอุเอฮาระนี่นิสัยดื้อดึงไม่สมกับหน้าตาเลยนะคะ

แหะๆๆ ชิโอริโกะจั…คุณชิโอริโกะก็เหมือนกันจริงไหม?

ขอบอกอะไรไว้อย่างนะคะ
ฉันไม่สนใจหรอกค่ะว่าใครจะเรียกฉันว่าอะไร

ชิโอโกะ ชิโอตตี้ ประธานนักเรียนใจยักษ์ คนเลือดเย็น
ทุกคนต่างพากันตั้งชื่อเล่นให้ฉันเยอะแยะไปหมด
เพราะฉะนั้น คุณอยากจะเรียกแบบไหนก็เรียกเถอะค่ะ

ขะ ขอโทษนะ… รำคาญเหรอ…?

ใช่ค่ะ โฟกัสกับการสนทนาไม่ได้เลย
เชิญเรียกฉันด้วยชื่อที่คุณเรียกถนัดปากเถอะค่ะ

คิกๆ งั้นจะเรียกล่ะนะ! แล้วเจอกันจ้ะ ชิโอริโกะจัง!

…เฮ้อ

…ทำไมคนที่หมกมุ่นกับสคูลไอดอล ถึงเป็นแบบนั้นกันทุกคนนะ…
ไม่เข้าใจเหตุผลเลย

แต่ที่ไม่เข้าใจจริงๆ ก็คือตัวเราเองนี่แหละ…

เราอยากทำให้อีเวนต์นั้นหายไปนี่นา
ถ้าพวกเค้าถือวิสาสะทำให้มันคืนชีพขึ้นมา
เราก็อยากจะใช้มือนี้ทำให้มันจบลงซะ…

แล้วทำไมเราถึงไปเสนอเงื่อนไขนั้นให้พวกเค้าล่ะ…

…นี่เราอยากจะทำอะไรกันแน่นะ…?

กับงาน School Idol Festival…

กับสิ่งที่พี่เหลือเอาไว้…