ขอบคุณที่อุดหนุนนะคะนิโกะ♡

เฮ้อ…ขายหมดแล้ว! ไงล่ะ?
ข้าวกล่องนิโกะขายดีกว่าใช่ไหมล่ะ?

ข้าวกล่องมาริก็ขายดีเหมือนกันนะ~?
ทางนี้ก็ขายหมดแล้วล่ะ♪

แปลว่า…เสมองั้นเหรอ?

นั่นสินะ…แต่ดูท่าว่ายังออกขบวนไม่ได้เลยแฮะ

ไม่เหลือข้าวกล่องให้ขายแล้วนะ ทำไงดีล่ะ…?

ถ้างั้น…ลองพูดประกาศดูไหม?

คิดว่าคงมีคนที่รอดูไลฟ์อยู่ด้วย
ถ้าอธิบายดีๆ คงยอมรออีกนิดแหละ!

อย่างนี้นี่เอง งั้นก็ให้ฟังเสียงประกาศอันเลิฟลี่ของนิโกะ――

มีคนที่เหมาะกับหน้าที่นี้อยู่นะ
ประธานนักเรียนผู้คุ้นเคยกับการพูดต่อหน้าผู้คนน่ะ

[Fade in/out.]

ชะตากรรมของรถไฟสายสคูลไอดอลขึ้นกับประกาศนี้แล้ว
จัดเต็มเพื่อจับใจผู้ชมให้ได้นะ!

ชะ ชะตากรรม…!? ปะ เป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่สินะคะ…
จะพยายามทำให้เต็มที่เลยค่ะ

สู้เค้านะไดยะ!

งั้นก็…

“ขอบพระคุณทุกท่านที่ใช้บริการรถไฟสายสคูลไอดอลในวันนี้
พวกเราจะพยายามมอบความสนุกสนานให้ทุกท่าน ในฐานะ
พนักงานหนึ่งวัน หลังจากนี้จะมีไลฟ์ โปรดรอสักครู่นะคะ”

…เฮ้อ เป็นไงบ้างคะ?

ในฐานะประกาศก็สมบูรณ์แบบแหละ
แต่สอบตกในฐานะสคูลไอดอลนะ

ฟังฉันนะ? ลูกค้าไม่ได้อยากฟังประกาศหรอก
แต่อยากรู้สึกถึงสคูลไอดอลต่างหาก เพราะงั้น――

“ขอบคุณทุกคนที่มาในวันนี้เพื่อนิโกะนี้นะคะ นิโกะ♡
สนุกกันให้เต็มที่เลยนะคะ♪
มาทำไปพร้อมๆ กันนะคะ~ นิโกะนิโกะนี้♡”

…เอ้า ลองพูดประมาณนี้ดูสิ

นั่นเรียกว่าประกาศจริงๆ เหรอคะ…?

นั่นสิ~ ของนิโกจจิก็ดีนะ แต่มาริว่าไชนี่กว่านี้น่าจะดีนะ♪

คุณมาริ…คุณก็อย่ามาพูดจาล้อเล่นได้ไหมคะ

ไม่ได้ล้อเล่นสักหน่อย!

…ยังอยู่ในช่วงประกาศนะคะ ดิฉันพูดต่อเลยนะคะ

พูดให้มันน่ารักๆ หน่อยสิยะ! แบบ “นิโกะนิโกะนี้♡” อะ!

พูดแบบสดใสร่าเริงและ “ไชนี่♪” น่าจะดีกว่านา

โอ้ย… ทั้งสองคนเงียบไปเลยค่ะ!

[Fade in/out.]

“ฟังดิฉันนะคะ หัวใจสำคัญในการประกาศ
คือการแจ้งข้อมูลที่ถูกต้องครบถ้วนให้ลูกค้าทราบค่ะ!”

ถึงทั้งสองคนจะบอกให้พูดแบบน่ารักๆ หรือพูดแบบไชนี่ๆ…

ไดยะ ไมค์มัน…

ตายแล้ว เอาเข้าจนได้~

หมายความว่ายังไง… อ๊ะ!!!

“……อะแฮ่ม ขออภัยเป็นอย่างสูงค่ะ
กรุณารอเวลารถไฟออกอีกสักครู่ค่ะ”

คุณไดยะดูลำบากจัง…

ฮะๆๆ…จริงด้วย…