ถึงแล้ว~!
ทุกคนทำตัวสบายๆ ให้เหมือนอยู่ห้องตัวเองเลยนะ~

จิกะจัง ขอบคุณนะจ๊ะ!
อืม ห้องแบบญี่ปุ่นนี่ยอดเลย! ให้ความรู้สึกว่านี่แหละญี่ปุ่นเนอะ♪

เอาล่ะ วางสัมภาระเสร็จแล้ว ต่อไปก็…

ว้าย!?

เสียงท้องร้องเมื่อกี้นี้มัน… ฮานาโยะจัง?

ฮือ…
ฉันกินข้าวกล่องมาแล้วแท้ๆ…

หิวเหรอ?

อะ อือ…
นิดหน่อยน่ะ…

มีส้มกับของแห้งอยู่แหละ จะลองกินดูไหม?
เป็นของขึ้นชื่อของอุจิอุระเลยนะ!

เอ๊ะ!? กินได้เหรอ?

ได้อยู่แล้วสิ!
ว่าจะแนะนำอยู่พอดีเลยด้วย!

[Fade in/out.]

ส้มผลนี้หวานอร่อยมาก!
สดใหม่จนกินได้เรื่อยๆ เลย!

ได้รับแสงอาทิตย์มาพอเหมาะเลยสินะ
อร่อยจริงๆ จ้ะ♪

แหะๆ~ ดีจังที่ชอบ!

พอมีคนชอบของในอุจิอุระ พวกเราก็พลอยดีใจไปด้วยเนอะ

…นะ นี่มัน! สุดยอดเลย!

เอ๊ะ! มะ มีอะไรเหรอ?

ความเปล่งประกายของข้าวสวยที่เงางามดุจอัญมณี!
แล้วก็รสหวานที่แผ่ซ่านไปทั่วทั้งปาก!

ของตากแห้งที่ย่างจนนุ่มได้ที่ อัดแน่นด้วยรสชาติกลมกล่อม!
เป็นการประสานกันของข้าวสวยและของแห้งอย่างแท้จริง!

…เฮ้อ ไม่นึกเลยว่าจะได้กินข้าวที่อร่อยขนาดนี้!

ขะ ขนาดนั้นเลยเหรอ…?
ไม่เคยนึกถึงเลยแฮะ…

ฉันประทับใจนะ สุดยอดเลย~!
คนที่อยู่อุจิอุระต้องมีความสุขทุกวันแน่ๆ!

มีความสุขทุกวัน…แหะๆ ขอบคุณนะ!
ฮานาโยะจัง กินอีกเยอะๆ เลยนะ!

[Fade in/out.]

ข้างนอกมืดตื๋อแล้วเนอะ

จริงด้วย~ สุดท้ายก็ไม่ค่อยได้แวะไปไหนเลยเนอะ

พะ เพราะฉันจดจ่อแต่กับการกิน…
ขอโทษนะ

ไม่หรอกจ้ะ ถ้ามีความสุขขนาดนั้นก็ดีแล้วล่ะ

ใช่ๆ ในกระเพาะฉันก็เต็มไปด้วยความดีงามของอุจิอุระแล้วนะ~♪

แหะๆ ดีจังที่ทุกคนสนุกกัน~
ฉันก็พอใจไปด้วยเลยเนี่ย~

คิกๆ คุณจิกะ
ลืมเรื่องสำคัญไปรึเปล่าคะ?

เราคุยกันว่าจะไปเดินเล่นใช่ไหม?
ฉันอยากไปโรงเรียนดูจัง~

…อ๊ะ จริงด้วย!
งั้นก็ออกไปเดินเล่นตอนกลางคืนกันเถอะ!