งั้นก็เอาล่ะนะ เป่ายิ้ง…

ฉุบ!

อ๊ะ ฉันแฮะ

งั้นสรุปว่าคนตีแตงโมคือคานันนะ!

พวกมารุจะเป็นคนบอกทางเองซึระ

แต่ให้ฉันตีนี่จะดีเหรอ
จะเล่นทั้งทีก็ควรให้ทุกคนที่มาจากโตเกียวตีดีกว่าไหมนะ

เราเลือกกันแบบแฟร์ๆ แล้ว
เพราะงั้นไม่มีปัญหาหรอกค่ะ

ถ้างั้นจะวางแตงโมล่ะนะคะ~
มากิโกะ มาช่วยทีสิ

อืม

ฮึบ ฮึบ…

แตงโมลูกนี้หนักจังเลยนะ…

มากิโกะตั้งใจยกหน่อยสิ~

รู้แล้วน่า!

เดี๋ยวนะ ทั้งสองคนตั้งใจจะยกไปถึงตรงไหนเนี่ย!?

ไกลไปแล้วซึระ!

ไม่หรอก ต้องวางไว้ไกลขนาดนี้แหละ
เพราะรุ่นพี่คานันน่าจะตีแตงโมแตกได้อย่างรวดเร็วเลยนี่คะ

ไม่หรอกน่า
ต่อให้เป็นฉันแต่ไกลขนาดนี้มันก็…

ไม่ล่ะค่ะ ที่คุณคาสึมิพูดก็มีเหตุผลนะคะ

ชิโอริโกะจัง!?

ถ้าเป็นคานันละก็คงทำได้ใช่ไหมล่ะ?

มากิจังก็ด้วยเหรอ…
ช่วยไม่ได้แฮะ

ถ้าพูดถึงขนาดนั้นแล้ว ฉันก็จะทำให้ดูเอง!

ย้าก!

โห!

ฟู่…ทำได้แล้วล่ะ

สุดยอด…

เดี๋ยวสิคะ!
ทำไมรุ่นพี่คานันถึงตีได้อย่างง่ายดายอย่างนั้นล่ะคะ!
นึกว่าต้องพลาดแหงแท้ๆ เชียว~!

คิกๆ สมแล้วนะ
งั้นก็ให้คานันกินแตงโมคนแรกแล้วกัน
เอ้า เชิญเลย

อืม อร่อยจัง!
แตงโมที่กินหลังใช้แรงนี่สุดยอดเลยเนอะ!

แหม ถ้าระยะประมาณนี้ละก็ตีแตงโมได้สบายๆ เลย♪

ฮึ่ย…! งั้นรอบหน้าจะวางให้ไกลกว่านี้ค่ะ!
ใครก็ได้! เอาแตงโมลูกใหม่มาที!