อ๊ะ! สตรอว์เบอร์รีทางนั้นน่ากินจัง
แต่สตรอว์เบอร์รีทางนี้ก็น่ากินไม่แพ้กัน…ฮึ่ม

นี่แน่ะ♪ กินทั้งคู่เลยดีกว่า

รูบี้นี่กินสตรอว์เบอร์รีได้ไนซ์จังนะ อ้ำ งั่มๆ

ถ้ารีบกินขนาดนั้นเดี๋ยวก็อิ่มเร็วหรอก งั่มๆ

มาริจังกับคุณนิโกะเองก็เหมือนกันแหละ~

สตรอว์เบอร์รีอร่อยเกินไปจนหยุดมือหยิบกินไม่ได้เลยนะ

รูบี้ก็ไม่แพ้หรอก! ยังกินได้อีกนะ งั่มๆ

งั่มๆ…งั่ม ฮะ ฮือ…รูบี้เริ่มอิ่มแล้วสิ…

เห็นไหมล่ะ เพิ่งจะพูดไปหยกๆ เอง
รีบกินเกินไปตั้งแต่แรกไง

แง! ยังมีสตรอว์เบอร์รีน่าอร่อยอยู่ตรงหน้าอีกเยอะแท้ๆ…

รูบี้ผู้น่าสงสาร!
มาทำอะไรให้สักอย่างกันเถอะนิโกจจิ

นั่นสินะ คิดถูกจริงๆ
ที่เตรียมของไว้ใช้เวลาแบบนี้
แต่นแต๊น! ดูนี่ซะสิ

ซอสช็อกโกแลต?

ถูกต้อง!
เวลาแบบนี้ต้องเปลี่ยนรสชาติแหละถึงดีที่สุด

ถ้าอย่างนั้นมาริก็พกมาเหมือนกันนะ นี่ไง!

มาริจังพกนมข้นมาเหรอ?

ใช่แล้วล่ะ♪
ก็สิ่งที่เข้ากับสตรอว์เบอร์รีที่สุดก็ต้องเป็นนมข้นใช่ไหมล่ะ

พูดอะไรของเธอคนสมัยก่อน
เค้าก็บอกว่าช็อกโกแลตเข้ากับสตรอว์เบอร์รีที่สุดย่ะ

โน นมข้นต่างหาก!

ช็อกโกแลต!

ทะ ทั้งสองคนใจเย็นก่อนนะ!

เฮ้อ ถ้าเป็นแบบนี้รูบี้ช่วยจัดจ์ให้ทีสิ!

ก็ดีนี่ รูบี้ เธอช่วยตัดสินให้หน่อยสิ
ว่าสิ่งที่เข้ากับสตรอว์เบอร์รีที่สุดคือช็อกโกแลตหรือนมข้น
ตัดสินที่นี่เดี๋ยวนี้เลยนะ

เอ๋~! ให้รูบี้เป็นคนตัดสินเหรอ?

ใช่แล้วรูบี้
อนาคตของช็อกโกแลตและนมข้นขึ้นอยู่กับเธอแล้วนะ

อะ อะไรกัน เป็นความรับผิดชอบที่ใหญ่หลวงจัง

เอ้า รูบี้ อ้าปากสิ
เพราะความหวานเปรี้ยวของสตรอว์เบอร์รี
กับความขมนิดๆ ของช็อกโกแลตเข้ากันสุดๆ เลยไงล่ะ!

รูบี้ หันหน้ามาทางนี้สิ
ถึงสตรอว์เบอร์รีและนมข้นจะหวานทั้งคู่
แต่ก็กินได้เรื่อยๆ อย่างน่าประหลาดใจโดยไม่เลี่ยนเลยนะ♪

รูบี้! อ้าม!

ปิกี๊~! ทั้งๆ ที่รูบี้อิ่มแล้วนะ~!