“เชิงเทียนส่องแสงสว่างทั่วทุกหนแห่ง บรรดาขุนนางต่างแต่งกายงดงาม
ราวกับดอกไม้ที่แต่งแต้มสีสันให้กับสวนสวย
อา ช่างเจิดจ้าเหลือเกิน ทั้งที่เป็นยามค่ำ แต่ราวกับกลางวันมิปาน”

เฮ้อ…วิเศษไปเลย…

แสงเทียนอ่อนโยนที่ส่องสว่างยามค่ำคืน
เสื้อผ้าสวยงาม แล้วก็อาหารเลิศรส…
เฮ้อ~ มารุก็อยากลองไปอยู่ในโลกแบบนั้นสักครั้งจังซึระ~

บ่นพึมพำอะไรอยู่คนเดียวน่ะ?

ว้าย! ยะ โยชิโกะจัง!
มาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่!?

บอกว่าฉันชื่อ โย ฮา เนะ ไงเล่า!
เพิ่งจะมาเมื่อกี้เอง พอเข้ามาในห้องสมุดก็เห็นเธอที่นั่งก้มหน้า
ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวตรงเคาน์เตอร์ น่าขนลุกชะมัด

ไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะถูกโยชิโกะจัง
ที่เรียกตัวเองว่านางฟ้าตกสวรรค์อยู่เสมอพูดใส่แบบนี้ซึระ

ไม่ได้เรียกตัวเองสักหน่อย เรื่องที่โยฮาเนะเป็นนางฟ้าตกสวรรค์น่ะ
เป็นความจริงแท้! เป็นสัจธรรมที่ไม่มีวันเปลี่ยน! ต่อให้กาดำกลายเป็น
สีขาว เรื่องที่โยฮาเนะเป็นนางฟ้าตกสวรรค์ก็ไม่เปลี่ยน!

ค่าๆ เข้าใจแล้ว
แล้วที่ท่านนางฟ้าตกสวรรค์มาถึงห้องสมุดเนี่ย
มีอะไรให้รับใช้เหรอซึระ?

ก็ต้องมายืมหนังสือแหงอยู่แล้วสิ
มีเล่มที่เขียนไว้ในโน้ตนี้ไหม?

ไม่คิดจะลองหาเองสักหน่อยเหรอซึระ?

ก็ให้ซึระมารุช่วยหาให้แล้วได้แน่นอนกว่านี่นา ขอร้องล่ะ

ช่วยไม่ได้สินะ… เข้าใจแล้วซึระ
รอแป๊บหนึ่งนะ

[Fade in/out.]

ขอโทษที่ให้รอนะซึระ~ มีแค่เล่มเดียวน่ะ
ให้ตายสิ โยชิโกะจังเนี่ยชอบหนังสือแบบนี้ไม่เปลี่ยนเลยนะซึระ

อืม~ ขอบใจนะ

…อ๊ะ นั่นมันหนังสือของมารุ!
อย่าเอาไปอ่านตามใจชอบสิซึระ~

ไม่ต้องกังวลไปน่า ฉันไม่ได้ย้ายที่คั่นหนังสือหรอก
เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เพราะอ่านหนังสือเล่มนี้สินะ?
ทั้งที่เป็นเวลางานแท้ๆ~

การอ่านหนังสือเองก็เป็นงานของกรรมการห้องสมุดนะซึระ!
แถมหนังสือเล่มนี้ยังน่าติดตามตลอดทั้งเรื่องเลยนี่นา
อดใจไม่ไหวหรอกซึระ~!

สนุกขนาดนั้นเชียวเหรอ?
ถึงฉันจะแค่อ่านช่วงแรกแบบผ่านๆ ก็เถอะ

สนุกสิ เป็นนิยายสืบสวนแฟนตาซี เล่าถึงหญิงสาวชนบท
ที่เข้าเมืองหลวงไปเพื่อเป็นนักร้อง แต่ต้องเผชิญหน้ากับ
แผนการร้ายที่เกี่ยวพันกับประเทศเลยนะซึระ

ซึระมารุ แนวหนังสือที่อ่านเปลี่ยนไปหรือเปล่า…?

โดยเฉพาะฉากที่ตัวเอกหญิงได้เป็นเพื่อนกับองค์หญิง
แล้วได้รับเชิญไปงานเลี้ยงกลางคืนเนี่ย พรรณนาให้เห็นภาพ
ได้สมจริงสุดๆ

จนรู้สึกเหมือนตัวเองได้เข้าไปอยู่ในงานเลี้ยงนั่นด้วยเลยล่ะ~♪

อย่างนี้นี่เอง เพราะอย่างนั้นถึงได้พูดถึงเสื้อผ้าเอย อาหารเอยสินะ

สักวันมารุเองก็อยากได้รับเชิญไปงานเลี้ยงแบบนั้นบ้างจังเลยซึระ

ถ้าอยากจะไปขนาดนั้นละก็ ฉันจะพาไปเอง!
งานเลี้ยงปิศาจสรรเสริญนางฟ้าตกสวรรค์ของโยฮาเนะผู้นี้น่ะนะ!

ไม่อยากไปงานเลี้ยงที่ฟังดูน่ากลัวแบบนั้นหรอกนะซึระ

หืม? มีข้อความ… จากคุณคารินล่ะซึระ

คาริน? เขียนว่ายังไงเหรอ?

ขอบคุณที่แนะนำหนังสือให้คราวก่อนน่ะซึระ
แล้วก็…เอ๊ะ!

เอ๊ะ?! อะ อะไรเล่า?

ดะ ได้รับเชิญไป…งานเลี้ยงกลางคืนด้วยซึระ~!