อ๊ะ ใกล้ถึงคิวแล้วสินะ

ในที่สุด…ในที่สุดก็ได้เล่นรถไฟเหาะสินะ~!!

ไชโย!! รอซะนานเลยเมี้ยว!!

รู้สึกว่ารถไฟเหาะที่นี่เค้าถ่ายรูปคนเล่นตอนรถไฟลงทางลาดสุดท้าย
แล้วซื้อเก็บไว้เป็นที่ระลึกได้ตรงทางออกด้วยล่ะ

เพราะฉะนั้น ยังไงก็อยากนั่งแถวหน้าสุดใช่ไหมล่ะ!

ก็ไม่นี่ จะนั่งตรงไหนก็ได้รึเปล่า…

กลัวเหรอ?

จะ จะเป็นงั้นได้ไง!?

รินให้จับมือเอาไหม?

เอ๊ะ? ได้เหรอ?

อะไรกัน~ สุดท้ายก็กลัวนี่นา~

นั่นไม่ใช่ประโยคของคนที่กุมมือฉันจะพูดได้เลยนะ

…คาสึมินก็อยากจับมือด้วยอะ…

ให้ตายสิ เข็มขัดนิรภัยก็มี จะกลัวอะไรอีกเนี่ย

อืมๆ ไม่น่ากลัวเลยนะ! ไปกันเถอะ~!

[Fade in/out.]

เย้! ฮ่าๆๆๆ!

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด น่ากลัวชะมัด!
หยุดนะ หยุดเถอะค่ะ ไม่เอาแล้วค่าาาาาาา!!

ฮ่าๆๆ คาสึมิจังทำหน้าประหลาดจัง!
สนุกจังเลย สุดยอดไปเลยเนอะ―――!

ไม่ไหวแล้ววว! หยู้ดดดดดดด!!!

อ๊ะ เลี้ยวกะทันหันเลยแฮะ! ไปเล้ย!!! ฮ่าๆๆ!

[Fade in/out.]

ยิ้มหน้าบานเลยนะ คานาตะ…

ถ่ายออกมาได้ดูสนุกสนานขนาดนี้ ต้องซื้อแล้วล่ะเมี้ยว~!

เฮ้อ~ สนุกจังเลย~♪ นั่งรถไฟเหาะแล้วสดชื่นดีเนอะ~

แฮ่ก แฮ่ก… ประเมินต่ำไปหน่อยแฮะ…

ฉันไม่เล่นซ้ำนะบอกเลย

คาสึมินเข่าอ่อนจนยืนไม่ไหวแล้วค่ะ…

โอ๊ย ช่วยไม่ได้สินะ~!

แง้~ มากิโกะ~

นี่ คนเริ่มน้อยลงแล้วรึเปล่า?
ถ้าเป็นตอนนี้น่าจะเล่นรถไฟเหาะได้อีกรอบแบบไม่ต้องรอเลยนะ~
ไปเล่นกันเถอะ~!

ใครจะไปเล่นซ้ำไหวกันค้า!!