แฮ่กๆ…
พัก…พักกันเถอะ!

นั่นสินะ การหาน้ำให้เด็กๆ ก็สำคัญด้วย

นี่ค่ะ ทั้งสองคน เชิญดื่มนี่เลยค่ะ

อ๊ะ ขอฉันด้วยได้ไหม

[Fade in/out.]

เฮ้อ ถึงจะบอกว่าแค่เล่นก็เถอะ
แต่ก็ใช้พลังกายตรงนั้นตรงนี้ไปหมดเลยเนอะ~

คิกๆ มีแต่เรื่องเหนือความคาดหมายทั้งนั้นเลยเนอะ

รู้สึกว่าเหนื่อยกว่าร้องเพลงในไลฟ์อีกนะ…

ให้ตายสิ เหลาะแหละกันทุกคนเลยนะ

แปลว่านิโกจจิไม่เหนื่อยสักนิดเลยเหรอ?

ก็ฉันชินจากการรับมือกับโคโคอะ โคโคโระ โคทาโร่ทั้ง 3 คน
เป็นปกติอยู่แล้วนี่นะ จะรู้ว่าตรงไหนควรใส่แรงตรงไหนควรผ่อน
ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย

สมเป็นผู้ชำนาญการจริงๆ

ชำนาญการอะไรกันล่ะ?
สคูลไอดอลน่ะมีหน้าที่ทำให้ทุกคนยิ้มใช่ไหมล่ะ

งั้นก็ต้องทำให้เด็กๆ พวกนั้นสนุกกันจนถึงที่สุดเลยนะ♪

ก่อนอื่น ระหว่างที่เด็กๆ กำลังดื่มน้ำผลไม้
พวกเราก็พักเอาแรงกันสักนิดเถอะค่ะ

จะว่าไป คุณแม่ไม่กลับมาสักทีเนอะ

หาของที่ลืมไว้ไม่เจอหรือเปล่านะ?

หรือว่าลืมว่าลืมของไว้ที่ไหน?

ถึงจะพูดเรื่องที่เราไม่รู้ไปก็ทำอะไรไม่ได้หรอกค่ะ
หน้าที่ของพวกเราคือคอยดูแลสองพี่น้องนั้นให้ดี
จนกว่าคุณแม่จะกลับมาค่ะ

ใช่แล้ว ยังไงก็เถอะ เด็กเล็กๆ เนี่ย ทำไมถึงได้น่ารักขนาดนั้นนะ~
อยากจะเข้าไปกอดให้เต็มแรงจัง!

ถ้าเป็นแรงขนาดนั้นก็
คงจะกอดแรงจนกระดูกแทบหักแน่ๆ ตัดใจดีกว่านะ

ไม่เอาอะ! จะกอด!

จ้าๆ
งั้นมากอดฉันแทนสิ

คาริน!!

คิกๆ แต่ว่า ดิฉันก็เข้าใจความรู้สึกของคุณไอนะคะ

เอาเถอะ ก็ไม่ใช่ว่าฉันไม่เข้าใจสักหน่อย

พวกเราเองก็มีช่วงเวลาแบบนั้นด้วยสินะ
ถึงจะรู้สึกนึกภาพไม่ค่อยออกก็เถอะ…

คิกๆ คุณโยตอนเด็กๆ คงจะน่ารักมากๆ เลยเนอะ~

อ๊ะ!
ดูเหมือนว่าจะดื่มน้ำผลไม้กันเสร็จแล้วนะ

ต่อไปจะเล่นอะไรกันดีคะ?

ก่อนหน้านั้น!
ไปห้องน้ำกันไว้ก่อนดีไหม!