ฉันเขียนเนื้อเพลงไม่ได้เลยปรึกษาเอ็มม่าจังน่ะ

แล้วเอ็มม่าจังบอกว่าให้ลองทำหรือลองดูอะไรใหม่ๆ น่าจะดี
เลยคิดว่าจริงด้วยเนอะ

พอฟังที่คานันจังเล่าแล้ว
ก็นึกถึงตอนที่จากสวิตเซอร์แลนด์มาญี่ปุ่นใหม่ๆ เลย~

พอฉันได้เห็น ได้กินอะไรหลายอย่างที่ญี่ปุ่น
ก็ได้รับแรงบันดาลใจมาเยอะเลย
เลยคิดว่าถ้าคานันจังทำแบบนี้บ้างก็น่าจะดีน่ะ

พอคุยกันว่าจะทำอะไรดี ก็ได้ยินว่าบ้านไอจังเปิดร้านมอนจะน่ะ

ฉันไม่เคยกินมาก่อน แล้วเอ็มม่าจังบอกว่าสนใจ
เลยคุยกันว่าลองไปกันดีกว่า

ไหนๆ ก็จะมาแล้วเลยชวนทุกคนมาด้วยล่ะ
มีคนเยอะๆ มันสนุกกว่าเนอะ!

อย่างนี้นี่เอง

ก็คิดอยู่เหมือนกันนะว่าให้ทุกคนมา
เพราะความเอาแต่ใจของฉันนี่ไม่ดีเลย…

พูดอะไรของเธอ ทำเป็นคนอื่นคนไกลไปได้~

ถ้าเป็นเรื่องแบบนี้ก็ยินดีเสมอซึระ!

อื้อ ตั้งตารอมอนจะร้านไอจังเลยเนอะ♪

ขอบคุณนะทุกคน!

คุยกันจบรึยัง~?
งั้นก็ใกล้ได้เวลาเริ่มแล้วนะ~!

ขอโทษที่ให้รอจ้า
สเปเชียลมอนจะสูตรพิเศษของคุณไอ~!

โห~!

อะไรเนี่ย!? หอยเชลล์พูนชามเลยนี่!

สมเป็นนิโกจจิ รู้แล้วสินะ!

ปัดเป่าความกังวลออกไปซะ! ด้วยเชลล์ชวนชิมชวนชิมเชลล์!
นามของอาหารจานนั้นคือมอนจะหอยเชลล์ยังไงล่ะ!

สมกับเป็นไอจังเลยนะ
เน้นคำว่า “หอยเชลล์” ทั้งชื่อเมนูทั้งมุกเลย

เอาล่ะ ฉันว่าจะทำมอนจะเดี๋ยวนี้เลย
แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว มีใครอยากลองทำไหม?

งั้นก็ได้คนทำแล้วล่ะ

อื้อ

ให้คานันจังกับคุณเอ็มม่าทำไงซึระ!

โอเค! เอ็มม่าจัง มาพยายามกันเถอะ!

โอ้~!