ใส่ช็อกโกแลตลงไปละลายให้เข้ากับครีมสดที่อุ่นแล้ว…
เฮ้อ~ หอมจังเลยเนอะ♪

ลองชิมหน่อยไหม?

เอ๊ะ ชิมได้เหรอ?

ค่ะ อ้าปากหน่อยนะ

อายจังเลย… อ้า♪

อืม~! อร่อยจัง♡
ที่บอกกันว่าอร่อยจนร้องว้าวเป็นแบบนี้เองสินะ…

เอ้า ชิสึคุจังก็อ้าปากหน่อย♪

อ้า♪ อืม อร่อยเนอะ!

เพราะได้คุณรูบี้ช่วย
เลยทำช็อกโกแลตได้สมบูรณ์แบบตั้งแต่เลือกวัตถุดิบจนลงมือทำเลยค่ะ
ขอบคุณนะคะ♪

คิกๆ ทางนี้ก็ขอบคุณชิสึคุจังเหมือนกัน
ฉันดีใจนะที่ได้ทำช็อกโกแลตอย่างสนุกสนาน

ถ้าพี่ชอบก็คงดีสิ…♪

คุณรูบี้จะให้ช็อกโกแลตแทนใจกับคุณไดยะสินะคะ?

อื้อ!

จะว่าไปชิสึคุจังก็บอกว่าอยากทำช็อกโกแลตแทนใจนี่นา

ค่ะ!

แต่เทช็อกโกแลตลงแม่พิมพ์หลายชิ้นเลยนะ
แล้วชิ้นไหนเป็นชิ้นที่จะให้เป็นช็อกโกแลตแทนใจเหรอ?

ชิ้นไหนเหรอ…ก็ทั้งหมดเลยนะคะ?

เอ๊ะ…เอ๋!?

สิบ ยี่สิบ…ทะ ทั้งหมดนี่คือช็อกโกแลตแทนใจเหรอ!?

มะ ไม่แปลกไปหน่อยเหรอ?
ทำช็อกโกแลตแทนใจชิ้นเดียวก็พอแล้วนี่นา?

งั้นเหรอคะ?

ก็ช็อกโกแลตแทนใจคือของที่สำคัญมาก…
เป็นของที่ให้คนที่เรารักนะ!

เป็นคนที่เราชอบเค้ามากๆ ชอบจนนึกถึงแต่เรื่องของเค้า…

แหะๆ… รูบี้จะให้ช็อกโกแลตกับคนที่รูบี้รักล่ะ♡

ฉันเข้าใจสิ่งที่คุณรูบี้พูดนะคะ

แต่คนสำคัญสำหรับฉันก็มีมากเท่านี้แหละค่ะ
…ยังไงก็ไม่เปลี่ยนแน่นอนค่ะ

งะ งั้นเหรอ…

(คนในใจชิสึคุจังมีกี่คนกันเนี่ย!?)

(ทำไงดี…รูบี้อาจจะเผลอไปรู้ในสิ่งที่ไม่ควรรู้เข้าแล้วก็ได้…!!)