ตรงนี้คือที่จัดงานแฟชันโชว์เหรอ~
จัดเตรียมงานเสร็จแล้วรึเปล่านะ?

น่าจะเสร็จแล้วนะคะ ที่เหลือก็แค่ให้พวกเราสวมชุดแล้วเดินแบบ…

ประหม่าขึ้นมายังไงก็ไม่รู้ซึระ…
พวกมารุจะได้ยืนตรงนี้ในฐานะนางแบบจริงๆ สินะ
เลือกชุดที่จะใส่ได้แล้วแท้ๆ…แต่เหมือนกับฝันไปเลย

นั่นสินะ ฉันก็ตื่นเต้นเหมือนกัน
การอยู่ต่อหน้าผู้คนไม่ว่าจะแสดงไลฟ์หรือแฟชันโชว์
ก็ชวนให้ประหม่าเนอะ

ไม่เป็นไรหรอก! ถ้าเป็นพวกเราละก็ต้องทำได้ดีแน่ๆ

ค่ะ เชื่อมั่นในตัวเองกันเถอะ
เราเคยแสดงไลฟ์กันหลายครั้งแล้วไม่ใช่เหรอคะ

ใช่แล้วล่ะ! ไลฟ์ครั้งนี้เองก็ อ๊ะ ไม่ใช่ไลฟ์สิ
เราทำให้ทุกคนที่มาดูเพลิดเพลินกับการแสดงนี้กันเถอะ!

จะพยายามนะซึระ! ทำให้ทุกคนเพลิดเพลิน…กับการแสดง?

…จะว่าไปนางแบบแฟชันนี่เค้าทำอะไรบนเวทีเหรอ?

……

…พลาดจนได้ค่ะ! เรานึกถึงภาพของเวทีเท่ากับขึ้นไลฟ์มากไป
จนไม่ทันนึกเลยค่ะว่าต้องอยู่บนเวทีในฐานะนางแบบอย่างไรบ้าง…!

จะให้ร้องเต้นคงไม่ได้…
ไม่สิ ถามว่ามีแฟชันโชว์แบบนั้นไหมฉันว่ามันก็มีนะ?
ถึงจะมีแต่ก็ไม่น่าทำอยู่ดี?

สุดท้ายก็ไม่ควรทำนี่คะ

จะว่าไปคุณคารินที่อยู่นิจิกาคุเป็นนางแบบใช่ไหม?
ให้เค้าบอกเคล็ดลับมาบ้างได้รึเปล่านะ…

โอ้ มีวิธีนั้นอยู่นี่นา! เดี๋ยวฉันลองส่งข้อความถามดู
เอ~ “นางแบบเดินแฟชันโชว์นี่ต้องทำยังไงบ้างเหรอ?” แล้วก็กดส่ง!

เร็วชะมัด! ตอบกลับมาแล้ว! ไหนๆ?
“ถ้าดึงความเป็นตัวเองออกมา ก็จะแสดงได้ดีเอง”
…ตอบว่าอย่างนี้แหละ!

คารินจังที่ตอบทันทีโดยไม่ถามเรื่องที่เกิดขึ้นเลยเนี่ยเท่ดีเนอะ

ความเป็นตัวเอง…หมายความว่าทำตัวเป็นอิสระก็พอแล้วสินะ!
ทำสองมือแบบนี้! ส่วนขาก็แบบนี้! ท่าโพสแบบนี้เป็นไงบ้าง?

เป็นท่าโพสที่ดีมากเลยนะคะ

ท่ายืนสำคัญก็จริง
แต่ท่าเดินก็สำคัญเหมือนกันนะคะ ดิฉันลองหาข้อมูลดู
เห็นว่าพื้นฐานคือการยืดตัวแล้วมองตรงไปข้างหน้าค่ะ

เคยได้ยินว่าต้องเดินไขว้เท้าเหมือนแมวด้วย

ยืดตัว มองไปข้างหน้า เดินให้เหมือนแมว…
ฮือ เดินยากจังซึระ

ปกติเราไม่เดินกันแบบนี้นี่คะ…
มาฝึกจนกว่าจะถึงเวลาโชว์เถอะค่ะ

นี่ นอกจากเดินแล้วโพสท่า เราทำอย่างอื่นได้อีกรึเปล่า?
อาจจะทำเหมือนตอนแสดงไลฟ์ไม่ได้
แต่ก็อยากลองทำสิ่งที่ต่างออกไปดูนะ

อ๊ะ! ถ้าแสดงละครละก็เป็นไงคะ?

แสดงละคร?

ค่ะ แสดงละครสั้นโดยใช้หัวข้อเป็นงานปาร์ตี้หรือแฟชันโชว์
ก็น่าสนใจไม่ใช่เหรอคะ?

อย่างนี้นี่เอง ถ้ามีบทพูดชื่นชมชุด
ก็ถือเป็นการโปรโมตร้านเหมือนกันเนอะ อาจจะเป็นไอเดียที่ดีก็ได้

“เราทั้งหกคือเจ้าหญิงผู้ถูกเลือก!
เรามาเฉลิมฉลองจากใจ ให้กับการเดินทางครั้งใหม่
แด่ความรุ่งเรืองชั่วนิรันดร์ของร้านที่จำหน่ายชุดอันแสนงดงามนี้!”

เริ่มซ้อมแสดงแล้วเหรอซึระ…!?

“ไม่ว่าตรงไหนก็มีชุดเดรสน่ารักเต็มไปหมด!
ฉันอยากลองสวมทุกชุดเลย! ทำยังไงดีล่ะ?”

“งั้นก็ลองสวมทุกชุดเลยสิ!
เปลี่ยนชุดเยอะไม่เป็นไรขออย่าเปลี่ยนใจเป็นพอ♪
การอดทนมันไม่ดีต่อร่างกายหรอกนะ♪”

ยะ หยุดเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!
เรายังไม่ตกลงกันเลยนะคะว่าจะเล่นละคร หัวข้อหลักของโชว์คือชุด
ให้น้ำหนักกับการแสดงไปก็ไร้ความหมายค่ะ!

“แหม ท่านพี่ไดยะละก็ ทำหน้าซะน่ากลัวเชียว!
หลังจากนี้จะมีงานรื่นเริงนะคะ แสดงรอยยิ้มงดงาม
ที่ไม่แพ้ความงามของชุดเดรสให้ดูหน่อยสิคะ♪”

ใครเป็นท่านพี่คุณคะ! ฟังที่ดิฉันพูดกันด้วยค่ะ!