ฮ่าๆๆ!

หือ? เสียงนี้มัน…

ดูนั่นสิ! ถ้ำมัน…

ถ้ำเปิดแล้ว!

สะ สว่างจัง…!

……

ทะ ท่านเทพีคะ!

ท่านเทพี…เดี๋ยวนะ รินจัง!?

นั่นไม่ใช่รินที่เธอรู้จักหรอก
นี่คือท่านเทพีของ “โลกดวงจันทร์” ย่ะ!

……

โล่งอกไปที! ท่านเทพียอมออกมาแล้ว!

ท่านเทพีคะ ทำไมท่านถึงไปหลบอยู่ในถ้ำละคะ?

พวกเราทำอะไรผิดพลาดไปงั้นเหรอ?

……

…ไปนอนมาเมี้ยว

ฮะ?

พออากาศเย็นก็ง่วงนอนใช่ไหมล่ะ…
แบบว่าพักนี้ง่วงสุดๆ เลย…

ที่นอนมาเนี่ย…นอนในถ้ำเหรอคะ?

อืม

ทำไมถึงนอนในที่แบบนั้นล่ะ?

อยู่ในที่แคบๆ แล้วใจมันสงบอย่างบอกไม่ถูกน่ะสิ
แล้วพอได้ยินเสียงที่ดูสนุกสนานจากด้านนอกเลยตื่นเมี้ยว

ไปนอนมาเหรอ เธอนี่นะ…

เพราะงั้นเรียกเท่าไหร่ถึงไม่ตอบกลับมาสินะคะ

ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้นนะ

เอาน่า เท่านี้ดวงจันทร์ก็กลับมาแล้วนะ

เอาเป็นว่าจบเรื่องแล้ว…หรือเปล่านะ?

ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือนะคะ เป็นเพราะคุณริโกะเลยค่ะ

ฮ่าๆ

ไม่หรอก ฉันก็สนุกเหมือนกันนะ

ดูเหมือนจะรบกวนคุณริโกะแล้วสิ ขอบคุณเมี้ยว

ที่จริงอยากอยู่คุยกันสบายๆ หน่อย แต่ต้องแยกกันแล้วล่ะ
เพราะทุกคนเป็นห่วงคุณริโกะและตามหาตัวกันอยู่นี่นา

ตามหา? หาใครล่ะ?

[Fade in/out.]

เฮ้ ริโกะจัง

ริโกะ!

เสียงนี้มัน…คานันจัง คุณนิโกะ?
ทำไมพวกคานันจังถึง…

ริโกะจัง!

คุณริโกะ!

อะ อ้าว? ทุกคนไม่อยู่แล้วนี่!
เมื่อกี้ยังอยู่ตรงนี้เลยแท้ๆ…

คุณริโกะ ออกมาเถอะเมี้ยว!

ต้องไปแล้วสิ…
นี่! ฉันอยู่นี่!