อึก… เจ้าเครื่องเล่นที่เหมือนสะพานนี่โยกไปมาไม่อยู่นิ่งเลย…

อาจจะเป็นเครื่องเล่นที่ผ่านยากที่สุดก็ได้…

พอระวังตัวไม่ให้ลื่นก็เผลอเกร็งจนไปต่อไม่ได้เลยซึระ…

แย่จริง
ทั้งที่ต้องรีบทวงส่วนที่เสียไปเพราะตกน้ำเมื่อกี้แท้ๆ

หืม… งั้นฉันจะค่อยๆ นำไปก่อนอย่างระมัดระวังให้เอง
ถ้าฝืนรีบไป สะพานคงสั่นจนพวกเธอที่ตามมาอาจจะร่วงก็ได้

ตายจริง เจ้าอุบายกว่าที่คิดนะ
แต่ต่อให้ขวางฉันไป ชิสึคุจังก็… เหวอ!?

ฮะ ฮานามารุจัง?
ทำไมจู่ๆ ถึงจับตรงนั้นล่ะ…?

ขะขะขะ ขอโทษซึระ คุณคาริน…!
คิดว่าต้องจับอะไรสักอย่างก็เลยเผลอไป…!

นะ นั่นสินะ ฉันเข้าใจดีเลย
แต่อย่าจับตรงหน้าท้องสิ…คิก จั๊กจี้จัง เหวอ

ว้าย! ทะ ทำไมถึงมาจับฉันเล่า!

กรี๊ด! จะหล่นแล้วซึระ!

เหวอ~~!!

[Fade in/out.]

แฮ่ก…แฮ่ก…คนที่วิ่งนำมีโยกับชิสึคุสองคน
ต้องตามให้ทันแล้ว…
…ว้าย!!

อันตราย!

อึก! มะ มากิ…ขอบคุณค่ะ
เกือบร่วงแล้วค่ะ…
ระ หรือว่าคุณร่วงไปแล้วเหรอคะ!?

ดันติดร่างแหนี่สิ
ให้ตายเถอะ…ทุกคนอยากกินน้ำแข็งไสถ้วยนั้นขนาดนั้นเชียว?

กะ ก็ใช่ว่าจะหาโอกาสกินกันได้ง่ายๆ นี่คะ
ต้องตั้งใจอยู่แล้วค่ะ

อุมิก็เหมือนกัน ไม่เห็นต้องแข่งหาคนกิน
แต่สั่งแบบปกติก็ได้ไม่ใช่รึไง
ถ้ากลัวซื้อมากไป ก็แบ่งกันกินสิ

ฉันว่าการตื่นเต้นเพราะเจอของน่ากินไม่ใช่เรื่องน่าอายนะ
อุมินี่ไม่ซื่อตรงกับเรื่องแบบนั้นจริงๆ

อึก…ฝ่ายที่ไม่ซื่อตรงคือมากิไม่ใช่เหรอคะ
ทีแรกไม่เห็นอยากแข่งด้วยแท้ๆ แต่ตอนนี้ก็สนุกอยู่ใช่ไหมคะ?

มะ ไม่สนุกสักหน่อย!
ฉันแค่ไม่ชอบแพ้ใครเท่านั้นเอง!
เนี่ย มัวแต่ชักช้า เราจะโดนตามทันแล้วนะ ไปต่อกันเถอะ!

[Fade in/out.]

ต่อไปเป็นสไลเดอร์… ยาวพอควรเลยนะ

แต่ก็กินพื้นที่สวนน้ำมากเลยนะคะ
อีกนิดเดียวน่าจะไล่คนอยู่หัวแถวทันแล้วค่ะ! ฮึบ!

มาถึงขนาดนี้แล้วฉันจะเต็มที่ให้ถึงที่สุดแล้วกัน

ฮึบ! เหวอ ไหลเร็วมากเลยนะ…! วะ เหวอ…

…คิกๆ♪ ยะโฮ―♪

……

…อ๊ะ

สนุกใช่ไหมคะ?

ไม่สนุกสักหน่อย!!