ซ้อมเตรียมฉายไลฟ์สดนี่สนุกจังเมี้ยว♪

เจอกันครั้งหน้าคือการถ่ายจริงแล้วสินะ

อื้อ เดี๋ยวจะสรุปแผนในวันจริงแล้วส่งเป็นข้อความไปบอกนะ

อื้อ ฉันเองก็จะลองไปหาข้าวของที่ฝากหาดูนะคะ

รินก็จะไปฝึกวาดวงเวทนะ!
ไว้วันจริงจะวาดให้สวยกว่านี้อีกเมี้ยว!

ขอฝากความหวังด้วยนะ

ฉันจะอยู่คิดเรื่องกำหนดการในวันจริงต่ออีกสักนิดก่อนค่อยไป

เข้าใจแล้วค่ะ งั้นขอตัวก่อนนะคะ รุ่นพี่

ไว้เจอกันนะ~!

ทั้ง 2 คน ขากลับเดินทางระวังด้วยล่ะ

[Fade in/out.]

เอ พอเริ่มถ่าย
อย่างแรกคือส่องไฟไปที่โยชิโกะจังคนเดียวก่อนสินะ
อ๊ะ โยชิโกะจัง เรื่องจุดตั้งกล้อง…

อืม…ฝากเธอจัดการเลยแล้วกัน
เพราะที่ผ่านมาก็ถ่ายออกมาได้ดีอยู่แล้ว…

ถ้าเป็นรินจังกับชิสึคุจังละก็ไม่เป็นไรหรอก
น่าจะกลับถึงบ้านเรียบร้อยแหละ

หา!? ไม่ใช่ละ ฉะ ฉันไม่ได้เป็นห่วงสักหน่อย!

จ้าๆ♪ วันนี้สนุกดีเนอะ
ถ้าถ่ายฉากตอนซ้อมเก็บเอาไว้ด้วยก็คงดี~

…นั่นสิ สนุกมากเลย

ทีแรกก็กังวลอยู่บ้างว่านอกจาก Aqours แล้ว
จะมีคนที่รับโยฮาเนะในแบบที่เป็นได้สักเท่าไหร่กันน่ะ

ถ้าถูกมองว่าเป็นคนประหลาด
ฉันก็ไม่รู้ว่าต่อจากนี้จะอยู่ด้วยความรู้สึกแบบไหนดี…
พอคิดแล้วก็กลัวขึ้นมานิดหน่อย

แต่รินกับชิสึคุไม่ได้แสดงท่าทีปฏิเสธฉันเลย
หนำซ้ำยังเป็นฝ่ายเข้ามาหาด้วย

วงเวทที่รินวาดนั่น
เป็นลายที่ฉันใช้ตอนทำพิธีไสยเวทหรือออกคำทำนาย
แต่ก็เป็นลายที่ฉันคิดขึ้นเอง

เป็นงั้นหรอกเหรอ!?
แต่รินจังวาดเก่งมากเลยนะ
ทั้งที่น่าจะเพิ่งเคยวาดครั้งแรกแท้ๆ

บางทีอาจจะเห็นในคลิปของฉันแล้วจำได้มั้ง
ทั้งที่ปากบอกว่ายาก
แต่ก็พยายามทำความเข้าใจในสิ่งที่ฉันชอบ

ชิสึคุก็ด้วย ตั้งใจฟังตอนที่ฉันพูดถึงไอเทมนางฟ้าตกสวรรค์
หรือพวกเวทมนตร์โดยไม่พูดล้อเลยสักครั้ง ตอนเตรียมงาน
คำทำนายก็ช่วยจนงานเสร็จโดยไม่เบ้หน้าเลยแม้แต่ครั้งเดียว

รู้สึกละอายใจที่คิดกังวลเลยล่ะ
เพราะรอบตัวฉันอุตส่าห์มีเพื่อนที่แสนวิเศษตั้งมากมายขนาดนี้

นั่นสินะ การมีคนมาเข้าใจเราเป็นเรื่องที่น่าดีใจเนอะ

อื้อ และการมีเธอที่ช่วยทำให้ตระหนัก
ถึงเรื่องที่แสนสำคัญเรื่องนั้นอยู่ข้างๆโยฮาเนะแบบนี้ก็ด้วย…
นับเป็นโชคที่ไม่มีอะไรจะมาเทียบได้แล้วล่ะ