ชมรมก็หยุด ใกล้จะสอบแล้วด้วย…
ไม่มีเรื่องสนุกๆ อะไรบ้างเลยหรือไงนะ

นั่นสินะ คงต้องอดใจรออีกนิดจนกว่าจะสอบเสร็จล่ะมั้ง

แต่ว่านิจิกาคุสอบเสร็จแล้วใช่ไหมล่ะ?
ถ้างั้นเที่ยวเล่นสักนิดก็ไม่เป็นไรหรอกเมี้ยว

นี่! ไปเที่ยวเล่นกันเถอะ♪

อึก ฉันไม่พ่ายแพ้ต่อคำชวนของรินจังหรอกนะ…

สิ่งที่ต้องทำก็ต้องตั้งใจทำให้ดีนะ
ถ้าสอบเสร็จแล้วก็จะทำกิจกรรมชมรมได้ เล่นได้เต็มที่เลยนะ

ก็อยากเล่นตอนนี้นี่นา~
ถ้างั้นรินก็มีไอเดียอยู่ล่ะเมี้ยว

ระ รินจัง! จะไปไหนเหรอ!?

[Fade in/out.]

แหะๆ เพราะงั้นก็เลยมาหาคุณไอเหรอ? หาแค่ไอ♪

อื้อ!! ถ้าเป็นคุณไอละก็คงเข้าใจความรู้สึกของรินใช่ไหมล่ะ?

ก็เข้าใจอยู่หรอก
แต่ว่าก็เข้าใจความรู้สึกของเด็กคนนี้ด้วยนะ

ฉันเหรอ?

ก็เพราะคอยคำนึงถึงรินก็เลยพยายามสร้างสภาพแวดล้อม
ที่ทำให้มีสมาธิจดจ่อกับการสอบได้ไงล่ะ

ถ้าได้คะแนนไม่ดี
แล้วทำกิจกรรมชมรมไม่ได้ขึ้นมาก็ลำบากใช่ไหมล่ะ
รินก็น่าจะเข้าใจความรู้สึกของเด็กคนนั้นไม่ใช่เหรอ?

นั่นมันก็…เข้าใจอยู่หรอก…

นี่ รีบๆ สอบให้เสร็จ แล้วมาเที่ยวเล่นกับพวกฉันเร็วๆ เถอะ♪

แต่ว่ากว่าจะถึงช่วงสอบยังเหลืออีกตั้ง 1 สัปดาห์เลยนะ
ต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบจนถึงตอนนั้นน่ะ น่าเบื่อออก!

ไลฟ์ครั้งต่อไปก็ยังไม่ได้กำหนดด้วย
น่าเบื่อ น่าเบื่อเกินไปแล้วเมี้ยว~!!

โธ่ รินจังนี่ละก็…

น่าเบื่อ น่าเบื่อเกินไปแล้วเมี้ยว~!!

เอ๊ะ!?

ฮี่ๆๆ เลียนแบบรินน่ะ! เป็นไงบ้าง?

เมี้ยว!!

รินเนี่ยซื่อตรงต่อความรู้สึกของตัวเองดีเนอะ!
คุณไอชอบตรงส่วนนั้นมากๆ เลยล่ะ!

รินจัง…!

เมี้ยว~! ต้องหยุดห่วงโซ่ความคิดแง่ลบที่นี่แล้วล่ะ!

ต้องทำให้เป็นห่วงโซ่แห่งความสนุก
แทนที่จะเป็นห่วงโซ่แห่งความน่าเบื่อแล้ว

อยากให้เธอกับคุณไอช่วยจนกว่าจะสนุกขึ้นมาได้น่ะ
ขอร้องล่ะ!

ต้องแบบนั้นแหละ!

รินจัง มาพยายามด้วยกันนะ!!