อืม…

อ๊ะ ตื่นแล้วเหรอ? คุณคาริน

ตายจริง ฉันเผลอหลับไปเหรอ!?

ขะ ขอโทษนะ…

ไม่ต้องคิดมากหรอก
เพราะเที่ยวเล่นไปเยอะขนาดนั้นจะเผลอหลับก็ไม่แปลกนะ

นี่ถึงโตเกียวรึยัง?

ยังเลย อีกแป๊บหนึ่งน่ะ

งั้นเหรอ อืม… พอได้นอนก็สดชื่นขึ้นมาแล้วล่ะ

ฟื้นแรงกายไวด้วยสินะ สมแล้วล่ะ

คิกๆ อาจจะเพราะได้เที่ยวเล่นเต็มที่เหมือนตอนอยู่เกาะ
เลยได้รับการผ่อนคลายทั้งกายใจละมั้ง

นี่ พอฟังเรื่องเกาะที่คุณคารินเคยอยู่แล้ว
ฉันว่าเป็นที่ที่ดีมากเลยนะ
ทั้งที่เป็นอย่างนั้นแล้วทำไมถึงออกจากเกาะมาล่ะ?

อืม… เกาะนั้นก็เป็นที่ที่ดีจริงๆ นั่นแหละ
ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็สวย อาหารเองก็อร่อยด้วย

แต่ก็เป็นวันคืนที่ซ้ำซากจำเจ…

บางทีฉันคงคิดว่า…อยากได้การเปลี่ยนแปลงล่ะนะ

การเปลี่ยนแปลงเหรอ…
คุณคารินอยากผจญภัยรึเปล่านะ
ตอนอยู่ที่ชายหาดก็บอกว่าจะสำรวจหาดด้วยนี่

คิกๆ จะว่าไปก็ใช่นะ
ฉันอยากลองเห็นอะไรหลายๆ อย่างน่ะ

ฉันหลงใหลในโลกอันเปล่งประกาย
เหมือนที่เห็นในทีวีหรือนิตยสาร
เป็นโลกแบบที่ไม่มีบนเกาะไง

เพราะฉันมั่นใจเรื่องรูปร่างของตัวเอง
ก็เลยคิดจะลองท้าทายดู…

ทั้งฝึกแต่งหน้า พยายามสุดตัวเพื่อถ่ายรูปให้ดูเป็นผู้ใหญ่
แล้วสมัครเป็นนางแบบของนิตยสารที่อ่านบ่อยๆ ล่ะ

ถ้าเป็นคุณคารินก็ต้องผ่านอยู่แล้วสินะ
ถึงได้ออกจากเกาะมาเหรอเนี่ย~

แต่มาโตเกียวคนเดียวแบบนี้พ่อแม่คงเป็นห่วงสินะ

เกลี้ยกล่อมยากน่าดูเลยแหละ
ฉันตั้งใจเรียนมากเลยนะ…

คุณคารินตั้งใจเรียนเหรอ…
ถ้าได้เห็นคุณคารินแบบนั้นคงเข้าใจถึงความจริงจังที่มีสินะ…

โธ่! อย่าแหย่ฉันสิ!

แต่ก็เอาเถอะ
เพราะอย่างนั้นฉันถึงได้ออกผจญภัยไงล่ะ

แต่ไม่นึกเลยล่ะ
ว่าการผจญภัยที่ว่าจะนำไปสู่การเป็นสคูลไอดอลได้

นั่นก็เป็นการผจญภัยเหมือนกันแหละ
เพราะคาดเดาสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปไม่ได้ไง

เพราะคาดเดาสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปไม่ได้
การช่วยเหลือของเธอถึงจำเป็นไงล่ะ

ฉะนั้นจากนี้ไปก็มาผจญภัยด้วยกันกับฉันนะ♡