คุณคาริน วางหนังสือไว้ตรงนี้ได้ไหม?

อืม ขอบคุณนะ เธอมาแล้วช่วยได้มากเลย
เพราะห้องรกแบบนี้เลยทำให้เอ็มม่าเป็นห่วงอีกจนได้

ฮ่าๆๆ ดูเหมือนว่าคุณเอ็มม่าจะชอบดูแลคุณคารินนะ
เพราะงั้นไม่ต้องคิดมากก็ได้รึเปล่า?

ไม่ได้หรอก เดี๋ยวฉันเสียคนกันพอดี…

ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่วันนี้ฉันก็ขอให้เธอช่วยนี่นะ

แบ่งมาครึ่งหนึ่งสิ ฉันจะช่วยด้วยคนนะ

อืม งั้นเอาครึ่งนี้ไปนะ

[Fade in/out.]

ตายจริง นี่มัน…อัลบั้มรูปนี่นา
มาอยู่ในที่แบบนี้นี่เอง

อัลบั้มรูปคุณคาริน? อ๊ะ อัลบั้มรูปนางแบบเหรอ?

เปล่าหรอก เป็นอัลบั้มรูปตอนเด็กๆ น่ะ

…จะให้ดูก็ได้นะ
ถ้าสัญญากับฉันว่าเธอจะไม่หัวเราะน่ะ

ไม่หัวเราะหรอก!

งั้นก็เชิญเลย… นี่คือตัวฉันสมัยก่อนล่ะ

…เอ๊ะ? คนไหนเหรอ?

จะมาคนไหนอะไรอีก มีอยู่คนเดียวไม่ใช่รึไง

เอ๊ะ? นี่คือ…คุณคารินเหรอ!? เอ๋!?

ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้นี่…

ก็ต่างจากตอนนี้ลิบลับเลยนี่นา…
จะว่าไงดีล่ะ แบบว่าดูแก่นๆ…

คิกๆ ช่างเลือกคำพูดนะ ไม่เป็นไรหรอก
ฉันเหมือนเด็กผู้ชายใช่ไหมล่ะ

เมื่อก่อนฉันซนมากเลยนะ~
เพราะเป็นที่หนึ่งของเกาะไงล่ะ

นึกภาพไม่ออกเลยแฮะ…

เพราะธรรมชาติคือสนามเด็กเล่นอย่างที่เห็นล่ะนะ
เด็กที่เล่นได้เก่งที่สุดจะได้เป็นหัวหน้าของทุกคนน่ะ

น่าคิดถึงจัง…

นี่ ฉันอยากฟังวีรกรรมซนๆ ของคุณคารินให้ละเอียดกว่านี้จัง

เธออาจจะฟังแล้วตกใจมากก็ได้นะ…โอเครึเปล่า?

คือว่า…