…เซ็ตสึนะ จ้องขนาดนั้นเดี๋ยวฉันก็ตัวทะลุหรอก

ขะ ขอโทษค่ะ!

คิกๆ สนใจฉันตอนซ้อมเล่นแซกโซโฟนขนาดนั้นเชียว?

สนสิคะ! ก็คุณคารินเล่นเก่งขึ้นเรื่อยๆ เลยนี่คะ

ถึงอยู่หอก็ตั้งใจซ้อมมากเลยเนอะ

ขอบคุณที่ชมนะ แต่ก็ยังซ้อมไม่พอหรอก

ถึงอย่างนั้นก็ยังซ้อมไม่พอเหรอ…
คุณคารินมีความมุ่งมั่นมากเลยค่ะ

คือแต่เดิมฉันเป็นคนเกลียดความพ่ายแพ้ก็จริง
แต่ที่ฉันอยากเก่งขึ้นเร็วกว่านี้เพราะเซ็ตสึนะมาข้องเกี่ยวเลยนะรู้ไหม?

เอ๊ะ!? เพราะฉันมาข้องเกี่ยวเหรอคะ!?

บอกว่าเพราะเซ็ตสึนะมาข้องเกี่ยวก็คงฟังดูไม่ค่อยดีเนอะ
ที่ถูกคือเพราะเซ็ตสึนะเข้ามาช่วยล่ะนะ

พอมองเซ็ตสึนะแล้วก็มีไฟขึ้นมาน่ะ
เพราะงั้นจริงๆ แล้วฉันรู้สึกขอบคุณนะที่เธอมาดูฉันซ้อมแบบนี้

ฉันควรดีใจไหมนะคะ?

ควรสิ ความสัมพันธ์ที่คอยขัดเกลาซึ่งกันและกัน
ก็สมกับเป็นพวกเราดีนี่นา

แหะๆ นั่นสินะคะ!

นี่ คุณคาริน ถึงจะยังไม่เสร็จดี
แต่อิมเมจเพลงลงตัวแล้วล่ะ ช่วยฟังหน่อยได้ไหม?

จริงเหรอ!?
เฮ้อ บอกให้เร็วกว่านี้หน่อยสิ ฉันอยากฟังเดี๋ยวนี้เลยนะ

[Fade in/out.]

…เป็นไงบ้าง?

ตรงกับอิมเมจหนังสั้นเลยนะ
อย่าบอกนะว่าตรงท่อนอินโทร
คืออิมเมจฉันตอนเป่าแซกโซโฟน?

ถ้าเป็นไปได้ก็จะทำน่ะ
คิดว่าถ้าใส่เสียงที่คุณคารินพยายามได้สักนิดก็คงดี

สุดยอด สุดยอดเลยค่ะ!
ฉันก็อยากลองฟังบ้างนะคะ!

ไม่คิดจะปฏิเสธอยู่แล้วก็จริง
แต่ดูเหมือนว่าทางปฏิเสธจะยิ่งหายไปแล้วสินะ

ถ้าเธอขอฉันขนาดนี้แล้ว
ฉันก็มีเรื่องที่อยากขอเธอเหมือนกัน

เอ๊ะ?

ช่วยดูฉันซ้อมจนกว่าฉันจะบอกว่าพอหน่อยสิ

ถ้ามีเซ็ตสึนะหรือเธอช่วยดู
ฉันก็พยายามได้ไม่รู้เหนื่อยเลยล่ะ

เอาล่ะ งั้นก็มาเริ่มกันเลย!