คิกๆ…

คุณคารินดูมีความสุขจัง
จดหมายที่ได้จากคนที่มาดูไลฟ์ที่ผ่านมาเหรอ?

อืม ใช่แล้วล่ะ ฉันทำเรื่องหลายเรื่องให้ชัดเจนในไลฟ์ก่อนหน้านี้แล้ว
ก็เลยดีใจที่มีคนเข้าใจฉันเยอะขนาดนี้น่ะ…

คุณคารินจะสุดยอดได้ถึงขนาดไหนกันนะ…
ฉันจะคอยเชียร์นะ!

ตายจริง ฉันว่าถ้าเรื่องนี้ไม่มีเธอช่วยก็คงไม่สำเร็จหรอก

ฉะนั้นจากนี้ไปก็อย่าละสายตาจากฉันเชียวล่ะ…

ถ้าเป็นฉันแล้วโอเคละก็ยินดีเลย!

คิกๆ ขอบคุณนะ นี่ ไว้หลังจากนี้เธอช่วยมากับฉันหน่อยสิ?
ฉันอยากขอบคุณเรื่องครั้งนี้กับเธอดีๆ น่ะ

ห้ามบอกว่า “ไม่ต้องก็ได้” ด้วยนะ?

[Fade in/out.]

มะ มาร้านซูชิเนี่ยจะไม่เป็นไรแน่เหรอ…?
ฉันเพิ่งเคยเข้าร้านแบบที่นั่งกินตรงเคาน์เตอร์ครั้งแรกเลย…

ไม่ใช่ร้านที่มาแล้วต้องประหม่าหรอก
เป็นร้านที่ฉันมาบ่อยๆ ตั้งแต่เข้าเมืองตอนม.ต้นแล้วล่ะ ไม่ต้องกังวลไป

เป็นร้านที่จะเพลิดเพลินกับรสชาติแบบบ้านเกิดฉันได้น่ะ
พอดีฉันอยากให้เธอได้รู้ถึงรสชาติของบ้านเกิดฉันล่ะ…

เป็นรสแบบบ้านเกิดคุณคาริน
แสดงว่าคุณคารินเติบโตมาด้วยการกินสิ่งนี้สินะ? น่าสนใจจัง

นี่เป็นแหล่งความร่าเริงของฉันน่ะ เอ้า เชิญเลย!

งั่ม… ว้าว อร่อยจัง…!
ต่างจากซูชิที่กินเป็นปกติอยู่หน่อยนะเนี่ย

เค้าเรียกว่าชิมะซูชิน่ะ

ชิมะซูชิ?

ใช่แล้วล่ะ นี่ไง เป็นซูชิที่ดองหน้าซูชิด้วยโชยุ
แล้วใช้มัสตาร์ดแทนวาซาบิน่ะ

อย่างนี้นี่เอง~

ฉันชอบมากเลยนะรู้ไหม… งั่ม…

อืม~ ลำแต้ๆ~

เอ๊ะ?

เอ๊ะ? อ๊ะ เอ่อ อร่อยจังเลย~!

หรือว่าจะเป็น…ภาษาถิ่นเหรอ?
เป็นประโยคที่ฟังดูน่ารักดีเนอะ

…! พอมาที่นี่แล้วเผลอพูดทุกทีเลย…

ขอร้องล่ะ! เก็บไว้เป็นความลับกับทุกคนทีนะ~!