แฮ่ก…แฮ่ก…
นี่ ได้ดูการแสดงของฉันรึเปล่า!?

ดูอยู่แล้ว! เป็นไลฟ์ที่สุดยอดเลยล่ะ!
ตื่นเต้นจนขนลุกไม่หยุดเลย!

ฉันก็เหมือนกัน ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นจนเท้าไม่แตะพื้นแบบนี้
มานานแล้วนะ

ไม่ได้เต้นแรงเลยแท้ๆ
แต่เหมือนหัวใจจะหลุดออกมาจากปากเลย♪ คิกๆ

แต่ตอนแรกฉันกังวลนะ
เพราะตอนเริ่มร้องเพลง ใบหน้าทุกคนสับสนน่าดู…

อือ ฉันเห็นจากข้างเวทีแล้วล่ะ แต่ไม่ได้เป็นห่วงเลยสักนิด!

ตายจริง หมายความว่ามั่นใจในเพลงที่ตัวเองแต่งสินะ

เปล่า ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก
ฉันมั่นใจตั้งแต่ตอนที่ได้ฟังเมื่อวานแล้ว
ว่าไม่มีใครที่ไม่ชอบคุณคารินที่แสนวิเศษแบบนี้หรอก

มั่นใจจังเลยนะ

แต่ก็เป็นแบบนั้นจริงใช่ไหมล่ะ?

อืม… รู้สึกได้เลยว่าพอร้องเพลงไปเรื่อยๆ
ทุกคนก็ยิ่งตกหลุมรักเพลงของฉัน
เพราะได้เธอช่วย ฉันถึงรู้สึกใกล้ชิดกับทุกคนขึ้นอีกเลยล่ะ

ที่จริงฉันหลงใหลไลฟ์ที่มีระยะห่างแบบของ
เซ็ตสึนะไม่ก็อายูมุอยู่นิดหน่อยมาตลอด

จะว่าเป็นหนึ่งเดียวกันก็ไม่เชิง
เป็นบรรยากาศที่เหมือนทุกคนร่วมสร้างไลฟ์ไปกับเรา
แต่วันนี้ฉันได้รู้สึกแบบนั้นแล้ว ฉันทำได้แล้วล่ะ

พอจะชอบสคูลไอดอลมากกว่าที่ผ่านมาไหม?

เธอนี่ไม่มีพลาดเลยนะ
ให้ฉันขอบคุณเธอที่ชวนมาโลกที่แสนวิเศษแบบนี้เท่าไหร่
ก็ไม่พอหรอก♪

ฉันก็รู้สึกขอบคุณเหมือนกันแหละ
คิดจากใจเลยว่าดีแล้วที่คุณคารินมาเข้าชมรม

คิกๆ แสดงว่าเราโชคดีกันทั้งคู่เลยเนอะ

คนที่โชคดีคือแฟนๆ ทุกคนต่างหาก
เพราะได้เห็นอีกด้านหนึ่งของคุณคารินที่แสนวิเศษเชียว

เธอนี่ปากหวานจริงๆ

แค่พูดตามที่คิดเท่านั้นเอง อ๊ะ นี่ ขอถ่ายรูปคุณคารินได้ไหม?

ได้อยู่หรอก แต่ทำไมจู่ๆ ถึงถ่ายล่ะ?

เพราะยิ้มสวยมากเลยน่ะสิ
ให้ฉันเก็บไว้คนเดียวก็เสียของแย่
ฉันอยากอัปลง SNS น่ะ…ได้ไหม?

ได้สิ ถ้าทำให้ทุกคนดีใจก็ทำเถอะ

เย้ ขอบคุณนะ งั้นถ่ายเลยนะ? เอ้า ยิ้ม

[Putting phone away. Taking out phone.]

อื้อ ถ่ายรอยยิ้มที่ดีที่สุดได้แล้ว
สวยจนอยากเอาไปตั้งเป็นภาพพักหน้าจอเลย

นี่ ถ่ายอีกรูปสิ? คราวนี้เธอก็มาถ่ายด้วยนะ

เอ๊ะ!? ฉันด้วยเหรอ?

ใช่แล้วล่ะ จะเอาไปตั้งเป็นภาพพักหน้าจอเฉพาะเราสองคน
ไม่เอาไปลง SNS ไงล่ะ♡

เอ๊ะ!?

ตายแล้ว เธอเป็นคนพูดเองนะ? ว่าให้ฉันทำตัวเอาแต่ใจได้น่ะ
เอ้าๆ มาเร็ว! เข้ามาใกล้ๆ ฉันมากกว่านี้หน่อย!

คะ คุณคาริน มันอึดอัดนะ~!