ก่อนอื่นก็ไปสัมผัสประสบการณ์แนวไขปริศนากันเถอะ!

ไขปริศนาเนี่ย
ต้องทำยังไงถึงจะเจอประสบการณ์แบบนั้นได้เหรอ?

ประมาณว่าพอเกิดเหตุอะไรสักอย่าง พวกเราก็เข้าไปคลี่คลาย
แบบนั้นน่าจะได้ประสบการณ์อยู่นะ

สักวันก็อยากลองแสดงแนวสืบสวนเต็มรูปแบบเหมือนกันนะคะ
แบบที่เกิดคดีปริศนาขึ้นบนเกาะร้างห่างไกลที่มีเสียงฟ้าร้องกระหน่ำ!
และตัวเอกต้องคลี่คลายปริศนาเพื่อยับยั้งโศกนาฏกรรม!

คดีในพื้นที่ปิดตายสินะ
แก่นหลักของเรื่องแนวไขปริศนาเลยซึระ!

เอ่อ แค่คลี่คลายเรื่องที่ไม่เข้าใจก็พอสินะ?
งั้นไม่ต้องให้เป็นเหตุร้ายแรงแบบที่ว่าก็ได้นี่…

พูดให้ชัดๆ คือแค่ไขปริศนาได้ก็โอเคแล้วสินะ

นั่นสินะคะ แต่ถ้าแค่ไขปริศนาแบบธรรมดา
ก็เหมือนมันขาดอะไรไปนิดหน่อย…เอ…

จริงสิ! ลองชวนรุ่นพี่คุยเพื่อสันนิษฐาน
แล้วเดาให้ถูกว่าเมื่อเช้ารุ่นพี่กินอะไรมาเป็นไงคะ?

พยายามเข้านะ ฮานามารุจัง!

อื้อ! งั้นก็ เอ่อ…
เมื่อเช้าตื่นกี่โมงเหรอ?

7 โมงครึ่งน่ะ
ตอนแรกว่าจะตื่นตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง แต่ดันนอนเพลินไปหน่อย
แล้วยังต้องมาให้ทันรถไฟ เลยรีบแทบแย่แน่ะ

ลำบากแย่เลยนะนั่น
…แล้วได้กินข้าวเช้ามาเรียบร้อยรึเปล่า?

ก็ประมาณหนึ่ง เพราะถ้าไม่กินจะไม่มีแรงน่ะ

แต่ถ้าไม่มีเวลา ก็คงไม่ได้นั่งกินสบายๆ สินะ?
คงไม่ได้รีบจนติดคอหรอกใช่ไหม?

ไม่ต้องห่วง แต่ก็คิดอยู่นะว่าทำไมวันนี้ดันต้องเป็นเมนูนี้ด้วย
แต่อย่างน้อยก็กินรวมกันได้ ไม่ต้องแยกกิน――――

…ข้าวกับซุปมิโสะ แล้วก็ปลาแซลมอนย่างใช่ไหม?

!?

เอ๊ะ…เอ๋~!! ทำไมถึงรู้ได้ล่ะ!?

เอ่อ…เพราะคิดว่ากับข้าวน่าจะเป็นอะไรที่กินทันทีเลยไม่ได้
เลยนึกถึงปลาย่างที่ต้องใช้เวลาแกะก้างขึ้นมา

แล้วถ้าเสิร์ฟปลาก็น่าจะมากับข้าวมากกว่าขนมปัง
ส่วนวิธีกินปลากับข้าวให้เข้ากันและกินง่ายด้วย
ก็น่าจะกินแบบข้าวราดน้ำชาล่ะมั้ง?

แล้วถ้าข้าวเช้าเป็นปลา แถมยังกินสไตล์ข้าวราดน้ำชา
ก็น่าจะเป็นปลาแซลมอน อันนี้ออกจะเป็นการเดานะ…
แต่รู้ได้จากกลิ่นซุปมิโสะน่ะ

ตัวฉันมีกลิ่นซุปมิโสะ…?

ขอเสียมารยาทหน่อยนะคะ ฟุดฟิดๆ…
ไม่นะคะ ฉันไม่เห็นได้กลิ่นเลยค่ะ
ขนาดอยู่กับรุ่นพี่ตลอดตั้งแต่เช้า แต่ไม่เห็นจะรู้สึกเลย…

ฮานามารุจัง ยอดไปเลย…

คุณฮานามารุเขียนแนวไขปริศนาได้ไม่ใช่เหรอคะเนี่ย!?

แหม ฮานามารุจัง อย่างกับยอดนักสืบเลยแน่ะ!
งั้นแนวไขปริศนาก็เคลียร์แล้วเนอะ!

ยะ ยอดนักสืบอะไรกัน…!
แต่ค่อยยังชั่วที่เดาถูกซึระ~