เฮ้อ สนุกจังค่ะ…!
ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าสวนสนุกจะเป็นที่ที่สนุกขนาดนี้นะคะ!

นี่ คุณไดยะ ไปเล่นเจ้านั่นกันต่อไหม?

ค่ะ เครื่องเล่นอะไรเหรอคะ?
…นะ นั่นมัน!

รถไฟเหาะยาวพิเศษ! ที่ทำความเร็วสูงสุดได้ 130 กิโลเมตรต่อชั่วโมง!
เห็นว่าเป็นเครื่องเล่นขึ้นชื่อของที่นี่เลย ถ้ามาแล้วก็ควรจะนั่งให้ได้นะ!

……คะ เครื่องเล่นนั่น
พวกเรานั่งแล้วจะได้อะไรขึ้นมาหรือคะ?

ยานพาหนะความเร็วสูงแบบนั้นนั่งไปก็ชมวิวสบายๆ ไม่ได้
แถมยังทำให้ร่างกายต้องแบกภาระ
เป็นอันตรายกับคนที่หัวใจอ่อนแอแล้วก็เด็กเล็กๆ ด้วยนะคะ

เอ๋~ คิดว่าต้องสนุกแท้ๆ เชียว
ก่อนเค้าจะเร่งความเร็วก็ยังนั่งชมวิวสบายๆ ได้อยู่นะ
แถมวิวบนนั้นก็น่าจะสวยมากๆ ด้วย

ระ เรื่องนั้นก็อาจจะจริงอยู่หรอกค่ะ

…หรือว่าจะกลัวเหรอ?

อึก…

งั้นเหรอ… ถ้ากลัวก็ช่วยไม่ได้เนอะ
ถึงจะอยากนั่งกับคุณไดยะก็เถอะ แต่จะไปฝืนใจคนที่กลัวก็ไม่ได้
อืม ถ้ากลัวก็ช่วยไม่ได้นั่นแหละ

…เดี๋ยวก่อนค่ะ! คุณพูดว่าใครกลัวนะคะ?
แค่เครื่องเล่นชวนหวาดเสียวนั่น
ถ้าให้พูด ดิฉันว่ามันก็จุ๋มจิ๋มเหมือนเรือใบไม้นั่นแหละค่ะ!

ถ้าให้คนที่เอาเครื่องเล่นหวาดเสียวมาเทียบกับเรือใบไม้เนี่ย
ทั้งโลกคงมีแค่คุณไดยะนี่ล่ะ…

ทะ ที่ดิฉันคัดค้าน
ก็เพราะเครื่องเล่นแบบนั้นมีคนต่อแถวรอยาวต่างหากล่ะคะ
กว่าจะได้เล่นต้องเสียเวลารอตั้งนานเชียวนะคะ!

เรื่องคิวยาวนี่ฉันเห็นด้วยนะ
แต่ครั้งนี้ไม่ต้องคิดมากก็ได้นี่ มามะ

เอ๊ะ?

ตอนนี้ีคนกำลังน้อยพอดี
ถ้ารีบไปต่อแถวตอนนี้รอบต่อไปก็ได้เล่นแล้วล่ะ!

ฮึ้ย~~…เข้าใจแล้วค่ะ!
จะนั่ง…เจ้าเครื่องเล่นชวนหวาดเสียวนั่นให้ดูเองค่ะ!

(สงสัยจะแหย่มากไปหน่อยมั้งเรา…)

…อึ๋ยยยย

คุณไดยะ ลืมตาสิ
เห็นไหม วิวสวยจะตาย วันนี้ท้องฟ้าโปร่ง
มองเห็นได้ไกลสุดลูกหูลูกตาเลยนะ

เสียงเคลื่อนไปตามรางนี่
เหมือนการนับถอยหลังเตรียมดิ่งสู่นรกเลยนะคะ…

จะว่าแบบนั้นก็ไม่ผิดนะ
เพราะอีกเดี๋ยวเราจะดิ่งเป็นเส้นตรงจากความสูง 80 เมตรนี่ล่ะ

ไม่ต้องจงใจพูดออกมาก็ได้ค่ะ!

ค่า ขอโทษนะ
แต่พูดแบบนี้แสดงว่าคุณไดยะกลัวจริงๆ สินะ?

อย่าดูถูกกันนักสิคะ!
เดี๋ยวจะนั่งเจ้ารถไฟเหาะนี่ทั้งที่ยังยิ้มได้ให้ดู――――
เอ๊ะ? หยุดแล้ว…

โอ้! พอขึ้นมาถึงจุดสูงสุด ก็จะตก――――

อะ อะ อะ ปิกรี๊ดดดดดดดด!!!