อีกเดี๋ยวจะถึงเวลาแสดงไลฟ์ในเรียวกังแล้วเนอะ จิกะจัง
พร้อมหรือยัง?

อื้อ! ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าจะได้มาร้องเพลงในบ้านตัวเองแบบนี้~!
ตื่นเต้นสุดๆ ไปเลยล่ะ!

ที่เรียวกังมีคนที่เคยฟังเพลงของ Aqours มาด้วยล่ะ
พอเห็นฉันก็พูดว่า “พยายามเข้า” ไม่ก็ “จะเอาใจช่วยนะ”

ในบรรดาแขกที่มาพักวันนี้ก็มีแฟนๆ อยู่เหมือนกัน
นี่ไง สงสัยจะรู้เรื่องไลฟ์มาจากในเน็ตมั้ง? อุตส่าห์มาเพื่อวันนี้เลยด้วย!

จิกะจัง

มีกำลังใจเพิ่มขึ้นอีกโขเลย~!
พี่มิโตะกับพี่ชิมะเองก็บอกว่าไปประชาสัมพันธ์
และสร้างภาพลักษณ์ให้เรียวกังให้ได้นะ! ด้วยล่ะ

ต้องทำไลฟ์คราวนี้ให้ลุล่วง
จะได้เติบโตขึ้นอีกสักก้าวสองก้าวในฐานะลีดเดอร์ของ Aqours
ชื่อเสียงของ “โทจิมัง” กับเมืองอุจิอุระเองก็――――

จิกะจัง

…ตัวสั่นเชียว ไม่เป็นไรแน่นะ?

…

…ไม่เป็นไรหรอก ฉันรอให้ถึงวันนี้มานานแล้วนะ

ฉันอยากรู้ว่าการร้องเพลงคนเดียวมันรู้สึกยังไง
ทั้งวางแผนไลฟ์ ครอบครัวกับทุกคนก็คอยช่วย
แถมยังแต่งเพลงมาเพื่อวันนี้ด้วย…

แต่ว่านะ… ตอนทำเพลงฉันก็คิดขึ้นมา
“ทั้งที่เป็นการแต่งเพลงเหมือนทุกที…
แต่จะไม่ได้ร้องเพลงนี้กับทุกคนเหมือนที่ผ่านมา”

“มีแค่ฉันคนเดียวที่ต้องเป็นคนร้อง
พอขึ้นไปบนเวทีจะไม่ได้ประสานเสียงกับใครเลย”
แล้วพอคิดแบบนั้น…ก็ใจหายอย่างบอกไม่ถูก

ทั้งที่เป็นเรื่องปกติสำหรับไลฟ์แบบโซโล่
แถมฉันยังเป็นคนพูดว่า “อยากทำ” เองแท้ๆ…
แต่กลับกลัวขึ้นมาซะงั้น… คงฟังดูแปลกเนอะ…

…ไม่แปลกหรอก

แม้แต่คนที่นิจิกะซากิอย่างรินะจังหรืออายูมุจัง
ก็บอกว่ากลัวเวลาที่ต้องขึ้นไปยืนบนเวที ฉันว่าคงกังวลกันนั่นแหละ

แต่ในเมื่อเป็นจิกะจังซะอย่าง ต้องไม่เป็นไรอยู่แล้ว!

โยจัง!

คิดอยู่แล้วล่ะ จู่ๆ ต้องแสดงคนเดียวคงกังวลสินะ

ก็พอจะรู้ตั้งแต่ตอนเตรียมงานแล้วล่ะ

ว่าแล้วเชียว ลิตเติ้ลเดมอนจิกะเนี่ยต้องมีโยฮาเนะอยู่ด้วยสินะ♪

แบด! จิกัจจิจะยอมแพ้ให้ความคิดด้านลบแบบนั้นได้ยังไงจริงไหม?

ใช่แล้วค่ะ คุณจิกะที่สู้ไม่ถอยจนก่อตั้ง Aqours ขึ้นมาได้อีกครั้งน่ะ
ต้องทำสำเร็จอยู่แล้ว

ถูกต้องซึระ พวกมารุจะคอยส่งกำลังให้จากที่นั่งคนดูนะซึระ!

รูบี้จะร้องเพลงในใจตามเป็นเพื่อนจิกะจังเอง!

ทุกคนจะคอยดูและส่งแรงใจให้กับการแสดงของจิกะจังนะ

ทุกคน…!
นั่นสินะ อื้อ… จริงด้วยเนอะ!
ขอบใจทุกคนมากนะ คิดว่าน่าจะสู้ไหวแล้วล่ะ♪

เอ้า ได้เวลาแล้ว! จิกะจัง ไปดีมาดีนะ!

อื้อ! ขอบใจนะทุกคน!
ฉันจะร้องเพลงอย่างสุดกำลังเลย คอยฟังกันด้วยนะ♪