(อืม! เฮ้อ พอได้สูดอากาศข้างนอกก็เปลี่ยนบรรยากาศจริงๆ แฮะ)

…อ๊ะ! ตกใจหมดเลย ออกมาทำอะไรที่ระเบียงเนี่ย?

เมื่อกี้ฉันทำการบ้านอยู่
แต่พอไม่มีสมาธิเลยออกมาเปลี่ยนบรรยากาศน่ะ อายูมุจังล่ะ?

ฉันเขียนตอบจดหมายแฟนคลับอยู่แล้วออกมาพักจ้ะ
เห็นว่าวันนี้มีฝนดาวตกด้วยนะ คิดว่าถ้าได้เห็นก็คงดีล่ะ

เอ๊ะ งั้นเหรอ? ฉันเองก็หาดาวตกบ้างดีกว่า

ถ้าหาดาวตกเจอก็อยากเขียนบอกในจดหมายตอบกลับจัง

อ๊ะ ถ้าเขียนยาวกว่านี้จะเป็นการรบกวนรึเปล่านะ?

ฉันว่าแค่อายูมุจังที่ตัวเองคอยเชียร์ตอบกลับก็น่าจะดีใจแล้วนะ

อย่ากังวลไปเลย ฉันว่าเขียนให้เต็มที่ก็ดีแล้วล่ะ!

ฮิๆ ขอบใจนะ
ได้ยินเธอบอกแบบนั้นก็สบายใจขึ้นมาเลย

คือว่านะ ตอนเขียนข้อความตอบกลับ
ฉันมีเรื่องที่อยากเขียนเยอะจนเขียนยาวขึ้นเรื่อยๆ เลย
ตัวอีกทีก็เขียนตอบกลับยาวเป็นเท่าตัวของจดหมายที่ได้รับแล้ว

คงน่าอ่านน่าดูเลยเนอะ
ถ้าเป็นฉัน ฉันคงเตรียมกาแฟไม่ก็ขนมไว้ แล้วอ่านด้วยความตื่นเต้นล่ะ

จริงเหรอ?

จริงสิ!
อย่างที่บอกไป การที่สคูลไอดอลที่ตัวเองเชียร์อยู่ตอบกลับ
ก็ต้องดีใจอยู่แล้ว

งั้นฉันที่ดีใจเพราะได้รับจดหมายแฟนคลับ
กับแฟนๆ ที่คอยรับคำตอบกลับจากฉันก็รู้สึกเหมือนกันเลยสิ

ใช่เลย! แต่เขียนตอบกลับทีละคนนี่ไม่ลำบากเหรอ?

ไม่หรอก สนุกมากเลย
การได้โต้ตอบจดหมายกับคนอื่นที่ไม่ใช่เพื่อนเนี่ย
ไม่ได้มีกันง่ายๆ ใช่ไหมล่ะ?

ที่ฉันได้มาทำกิจกรรมสคูลไอดอลกับเธอ
แล้วมีพวกเค้าที่ตามหาฉันจนพบแล้วคอยเชียร์อยู่เสมอ…
สำหรับฉันแล้วพวกเค้าสำคัญมากเลยจ้ะ

อายูมุจัง…

ฉันเขียนไปพลางคิดว่าถ้าสื่อความรู้สึกนี้ไปถึงแฟนๆ ได้สักนิดคงดี…
จะสื่อถึงไหมนะ?

ถึงอยู่แล้วสิ! ความรู้สึกของอายูมุจังต้องสื่อถึงแน่ๆ!

ขอบคุณนะ ฮะๆ พอได้กำลังใจจากเธอแล้วความกังวลก็หายวับไปเลย
เธอนี่สุดยอดจริงๆ แหละเนอะ

คนที่สุดยอดไม่ใช่ฉันหรอก อายูมุจังต่างหาก
เพราะคอยรับฟังฉันอย่างตรงไปตรงมานี่นา

ไม่หรอก เธอต่างหาก
ไม่ว่าเมื่อไรเธอก็พูดให้ฉันร่าเริง มีความกล้าขึ้นมาได้ตลอดเลยนี่นา

ไม่สิๆ ไม่ใช่แล้ว บอกแล้วไงว่าอายูมุจังต่างหากที่สุดยอด

ฮะๆๆ ตอนเด็กๆ เราก็เคยเถียงกันแบบนี้เนอะ
ใช่ตอนอนุบาลรึเปล่า? ที่ฉันชมเธอตอนสร้างปราสาททราย
แล้วเธอก็บอกว่าอุโมงค์ฉันสุดยอดกว่าอีก…

จากนี้ไปพวกเราอาจจะเป็นแบบนี้ไปตลอดก็ได้เนอะ
ถ้าเป็นงั้นก็ดีสิ…