เหนื่อยหน่อยนะ
เจอคนเยอะแยะแต่เช้า คงเหนื่อยแย่ใช่ไหม?

ไม่หรอก ฉันเป็นคนขอให้พามาเองนี่นา สบายมากจ้ะ
แถมยังตื่นเต้นที่ได้เจอคนที่คอยเชียร์ฉันอยู่เสมอด้วย

ฮะๆ แต่แฟนๆ ทุกคนดูประหม่ากว่าอายูมุจังอีกนะ

ประหม่ากันทั้งสองฝ่ายเลยเนอะ
แต่ดีแล้วล่ะที่ได้คุยกันหลายๆ เรื่องน่ะ
พอคุยกับทุกคนแล้วก็มีเรื่องที่นึกขึ้นได้ด้วยนะ ช่วยฟังหน่อยได้ไหม?

[Fade in/out.]

แล้วอายูมุจังนึกเรื่องอะไรได้เหรอ?

คือว่านะ ฉันคิดว่าฉันต้องเปลี่ยนตัวเองแล้วล่ะ

เอ๊ะ? หมายความว่าไงน่ะ?

จะว่ายังไงดีล่ะ…
แบบว่าฉันอยากมีความมั่นใจกับตัวเองในตอนนี้มากกว่านี้…

พอวันนี้ได้เจอผู้คนที่คอยเชียร์ฉันมาตลอด ฉันก็รู้สึกขึ้นมาได้
ว่าทุกคนคอยเอาใจช่วยฉันตั้งขนาดนี้เชียว…

คือว่า ตัวฉันที่ผ่านมาไม่เคยมีความมั่นใจเลย
ยังแปลกใจเลยว่าทำไมทุกคนถึงเอาใจช่วยฉันที่เป็นแบบนี้กัน

อายูมุจัง…

อ๊ะ แน่นอนว่าฉันอยากให้ทุกคนชอบฉันนะ?
เพราะงั้นฉันถึงอยู่บนเวทีด้วยความรู้สึกที่ว่า
“อายูมุเป็นคนแบบนี้ค่ะ คอยดูและเฝ้ามองฉันด้วยนะคะ”

แต่มันไม่ใช่แบบนั้นรึเปล่านะ…

อืม…

พอฉันถามคนที่คอยเชียร์ว่าคิดยังไงกับฉัน
เค้าก็บอกว่าชอบฉันนี่นา

จะคิดว่า “ทำไมถึงมาชอบคนแบบฉันกันนะ” ไม่ได้หรอก
การที่คิดแบบนั้นมันเสียมารยาทต่อทุกคนที่เชียร์ฉันนี่นา…

นั่นสินะ ถ้าคนที่เราคอยเชียร์ปฏิเสธตัวตนของตัวเองคงเศร้าน่าดู

อืม ก็มีคนที่บอกว่าชอบฉันที่ธรรมดาๆ ไม่ได้มีอะไรพิเศษ
ตั้งขนาดนี้เลยนี่นา มันเป็นเรื่องที่สุดยอดจริงๆ นะ!

ฉันอยากชอบตัวเองที่ทุกคนคอยเชียร์ แล้วก็ชอบฉันที่เป็นฉัน
ฉันอยากเป็นคนที่พูดได้อย่างมั่นใจ
ว่า “ฉันสุดยอดเลยใช่ไหมล่ะ?” น่ะจ้ะ

เมื่อกี้ก็น่าจะบอกความรู้สึกนั้นต่อหน้าทุกคนนะ
ฉันว่าทุกคนต้องดีใจมากแน่ๆ เลย

ก็ฉันอยากบอกให้เธอรู้เป็นคนแรกนี่นา…

แล้วก็นะ! ฉันอยากบอกความรู้สึกของตัวเองกับทุกคนในไลฟ์ล่ะ!
ทุกคนต้องรับรู้ถึงความรู้สึกของฉันแน่นอน!

งั้นต้องเขียนเพลงแบบนั้นแล้วสินะ!

จ้ะ!

คิดตั้งนานว่าควรทำยังไงให้แฟนๆ ทุกคนมีความสุข
แต่กลับเป็นเรื่องง่ายๆ ซะงั้นเนอะ

เป็นอย่างที่อายูมุจังพูดเลย
เอาความรู้สึกที่ไม่มีการเติมแต่งนั่นมาเขียนเป็นเนื้อเพลงกันเถอะ

ให้ฉันเขียนเนื้อเพลงเหรอ!? จะ จะเป็นไรไหมนะ…
เขียนเรื่องแบบนั้นลงไปจะดีเหรอ?

ฉันจะลองท้าทายดูจ้ะ! แล้วก็จะบอกความรู้สึกนี้กับทุกคน!